Page 11 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 2 (เล่มจบ)
P. 11
àËÁ»ҪÒ
àËÁ»ҪÒ
แล้วเช่นกัน แต่พวกเขากลับยังคงยืนกรานต้องการพบท่านอยู่ขอรับ”
เสิ่นเฮ่ากลับไม่ตอบค�า ไม่เหลือบแลเขาอีกต่อไป
“นายท่าน? นายท่าน นายท่าน...เฮ้อ นายท่านนนน...” เซียวฟางเริ่ม
ร้องเรียกเปะปะไร้การสงวนท่าที
ไม่ทราบเพราะเหตุใดเมื่อเสิ่นเฮ่าได้ยินสองค�านี้เข้ากลับอดรู้สึกหงุดหงิด
ขึ้นมาไม่ได้ เขาเอื้อมมือไปคว้าศีรษะของเซียวฟางแล้วกดลงมา พลางเงยหน้า
ขึ้นจุมพิตลงบนริมฝีปากที่ก�าลังเจื้อยแจ้วไม่หยุดนั้นของเซียวฟาง
“อะ!” เซียวฟางรีบปิดปาก แสร้งกล่าวต�าหนิด้วยท่าทีใสซื่อบริสุทธิ์
“นายท่าน ท่าน ท่านลวนลามข้า”
เสิ่นเฮ่าเอื้อมมือไปลูบไล้ผมขาวข้างใบหูเขาเบาๆ ด้วยเจตนาคลุมเครือ
แล้วจุมพิตลงไปอย่างร้อนแรงมากยิ่งขึ้น
เซียวฟางส่งเสียง “อือ” ออกมาคราหนึ่ง ร่างกายแข็งทื่อเพียงชั่วขณะ
เท่านั้น จากนั้นพลันตอบสนองกลับอย่างร้อนแรงราวกับมัจฉาได้วารี
ลิ้นกระหวัดรัดลิ้น ฟนขบฟน ริมฝีปากบดเบียดริมฝีปาก ปลายจมูก
ชนปลายจมูก ทั้งสองคนจุมพิตกันอย่างฟาลั่นดินสะเทือนในบัดดล ประหนึ่ง
ไฟอสุนีบาต ครั้นเปล่งออกมาแล้วก็มิอาจรั้งคืนกลับมาได้
จนสุดท้ายกลายเป็นเซียวฟางถูกเสิ่นเฮ่ากดทับอยู่ใต้ร่าง จุมพิตจน
ดวงตารางเลือนริมฝีปากแดงเข้ม ยังดีที่ทั้งสองต่างมีวรยุทธ์สูงส่งจึงไม่มีผู้ใด
หายใจเปะปะวุ่นวาย เพียงแต่เสื้อผ้าอาภรณ์ยุ่งเหยิงเท่านั้น แม้แต่ผ้านวมและ
ผ้าปูเตียงเองก็ยังถูกกวนจนมีสภาพเละเทะ ท�าให้เจียงเสี่ยวฮวาซึ่งหลบซ่อน
ตัวอยู่ใต้ชายคาบังเกิดความสงสัยยิ่งนัก
9
