Page 10 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 2 (เล่มจบ)
P. 10
º‹ÒÇÁÒÃ
º‹ÒÇÁÒÃÃŒÍÂàÅ‹ËÃŒÍÂàÅ‹Ë 2
เขาตื่นก็ก้าวเข้ามาพร้อมโค้งกายค�านับ “นายท่าน ท่านตื่นแล้ว เมื่อคืน
สุขสบายดีหรือไม่ขอรับ?”
เสิ่นเฮ่ายังคงง่วงเหงาหาวนอน เขายันกายขึ้นพร้อมเลิกม่านแล้ว
เอ่ยว่า “ร่างกายของเจ้า...”
“ขอบพระคุณความใส่ใจของนายท่านมากขอรับ ข้าน้อยมิเป็นไร”
เซียวฟางตอบอย่างเป็นระเบียบแบบแผน
ประมุขยุทธภพพลันรู้สึกไม่สบายเนื้อตัวขึ้นมาบ้างทันที
เมื่อคืนเซียวฟางไม่ได้มีท่าทีเช่นนี้ เขายังจดจ�าเจ้าพิษซึ่งถูกตนโอบกอด
อยู่ในอ้อมอก นอกจากเชื่อใจตนแล้วก็มิอาจขอความช่วยเหลือจากผู้ใดได้
เมื่อเทียบกันแล้วเจ้าพิษในตอนนี้กลับมีความรู้สึกแปลกหน้าและห่างเหิน
ขึ้นมาบ้าง
เซียวฟางรออยู่นอกม่านเนิ่นนาน ครั้นเงยหน้ามอง เสิ่นเฮ่ากลับหันร่าง
ลงไปนอนอีกแล้ว เขานิ่งอึ้งก่อนจะผูกม่านขึ้นไปพร้อมค้อมเอวร้องเรียกเสียงต�่า
“นายท่าน อย่านอนต่อเลยนะขอรับ ใกล้จะเที่ยงวันแล้ว พอผู้ดูแลสาขาฉินชวน
หลายท่านได้ยินว่ามีคนจากทางเจ้าบ้านมาก็ส่งเทียบขอเข้าพบมา รอคอยมา
ทั้งเช้าแล้วนะขอรับ”
เสิ่นเฮ่าไม่ลืมตา กล่าวด้วยความเย็นชาว่า “ข้าก็แค่คุณชายสายรอง
ที่ไม่เพียงพอจะเป็นที่โปรดปรานของตระกูลเสิ่น เรื่องใหญ่เช่นนี้เกี่ยวอันใดกับ
ข้าด้วย? ให้พวกเขาตรงไปเสฉวนแล้วคุยกับนายผู้เฒ่าโดยตรง”
เซียวฟางถอนหายใจเบาๆ “นายท่าน พบสักหน่อยเถอะนะขอรับ
ข้าเห็นว่าหลายท่านนั้นร้อนใจมากยิ่ง เคยใช้เหตุผลเดียวกันนี้พูดกับพวกเขา
8
