Page 19 - อ่านฟรี ทาสรักเจ้าพ่อเพลย์บอย
P. 19
ดาหลา 17
“นางสาวมิสดา รัตนไพศาล ชื่อเลนหนูอิม อายุยี่สิบสี่ นักศึกษาปริญญา
โทปสุดทาย หาลําไพพิเศษดวยการรับจอบเล็กๆ แตเงินดีเพื่อเปนคาใชจาย”
ประโยคทายเขาเนนยํ้าชัดเจนเปนพิเศษ มิสดาลุกขึ้นยืนมองเขาอยาง
ไมพอใจที่ถูกละเมิดสิทธิสวนบุคคล
“มันจะมากไปแลวนะคุณ ถึงคุณจะมีอิทธิพลมากมายแคไหนก็ไมมีสิทธิ์
ละเมิดเรื่องสวนตัวคนอื่น”
ดวงตากลมโตดําขลับสีเดียวกับเสนผมยาวสลวยมองเขาไมกะพริบ แต
ดูเหมือนอีกฝายจะไมยี่หระ แถมยิ้มราที่ทําใหเธอโกรธจนขาดความเปนตัวของตัวเอง
“ผมตองรูทุกอยางที่อยากรูหนูอิม” เขาเรียกชื่อเลนราวกับคุนเคยกันมา
นาน แววตากรุมกริ่มมองชุดเดรสรัดรูปที่เนนสวนสัดคนสวมใสอยางไมเกรงใจ
“ชื่อนั้นเรียกไดเฉพาะคนในครอบครัว คนอื่นหามเรียกเด็ดขาด”
เธอสะบัดเสียงใส
รางสูงลุกขึ้นยืนแลวกาวเขาไปหาชาๆ ทําเอาเธอถอยรนไมเปนขบวน
“แตบังเอิญผมชอบชื่อนั้นดวยสิหนูอิม”
รอยยิ้มยั่วกําลังปนปวนอารมณเธอใหกระเจิงจนขาดการระวังตัว
เซลเลอรใชความเร็วเกี่ยวเอวบางรั้งเขาไปชิดตัว แลวรัดรางกลมกลึงไว
ราวกับจงอางรัดเหยื่อ มิสดาใจสั่นหวั่นไหวหวาดกลัว สองมือยันหนาอกเขาไว
“นี่คุณ เอาหนาออกไปหางๆ ฉันนะ”
เธอเบือนหนาหนีใบหนาคมที่โนมลงมาเกือบชิดแกม พรอมกับดิ้น
เต็มแรงเพื่อใหหลุดออกจากวงแขนเขา หัวจิตหัวใจไมตองพูดถึง เตนแรงจนกลัว
วามันจะดังออกมาใหเขาไดยิน
“เธอหาลําไพพิเศษอยูไมใชเหรอ รับจอบดวยการเปนผูหญิงของฉัน
คืนหนึ่งจะเปนไรไป รับรองฉันจายหนักกวาคนอื่นชัวร”
เขากระชับวงแขนใหรางนุมเตงตึงแนบกับรางแกรง วินาทีนี้เขาเกิดความ
ปรารถนาและอยากคลุกเคลารางกายกับผิวเนื้อขาวอมชมพูของเธอเหลือเกิน
ยายเด็กนี่ทาจะเปนแมมดแปลงกายมา ไมงั้นเขาคงไมเกิดอาการแบบนี้
กับผูหญิงอยางเธอ เพราะสเปกเขาขาวสวยอวบอึ๋ม และที่สําคัญลีลาปริญญา