Page 35 - อ่านฟรี บุปผาคู่บัลลังก์ 10
P. 35
ตอน สีน�้ำเงินที่มำจำกครำม
“ข้ารู้ ข้าไม่ได้เป็นห่วงเรื่องนั้นหรอก เรื่องสอบเข้าให้ได้ไม่เกินที่สามน่ะ
ส�าหรับเจ้าแล้วไม่ใช่เรื่องใหญ่ใช่ไหมล่ะ ว่าแต่เจ้าแต่งตัวอย่างนั้นเดี๋ยวจะเป็นหวัดนะ”
ริวเรนไม่ได้ใส่ชุดบ้าบอชุดนั้น แต่สวมแค่เสื้อบางๆ เท่านั้น ดูเหมือนว่าเพิ่ง
จะอาบน�้าเสร็จเพราะมีไอร้อนอยู่เล็กน้อย ชูเอวางผ้าหนาลงบนศีรษะที่เปียกของ
ริวเรน
“พอเจ้าแต่งตัวเป็นผู้เป็นคนแบบนี้ ข้าค่อยรู้สึกว่าเจ้าเป็นน้องชายข้าหน่อย”
นอกจากความสะโอดสะองแล้ว ดูรวมๆ ริวเรนก็ถือว่า ‘รูปงาม’
อยู่ๆ ริวเรนก็ท่องกลอนขึ้นมา ถ้าเป็นทุกทีชูเอคงแค่ถอนหายใจกับความ
แปลกประหลาดนั่น แต่คืนนี้เขาเริ่มจะเข้าใจเหตุผลในความแปลกประหลาดของ
น้องชายแล้ว เพราะฉะนั้นคราวนี้จึงนั่งลงเงียบๆ ข้างๆ น้องชาย
เสียงใสๆ ท�าให้รู้สึกสบายหู ริวเรนมีประสาทสัมผัสทางดนตรีที่ดี ถ้าไม่นับ
เรื่องขลุ่ยก็ถือว่าสมบูรณ์แบบ ชูเอไม่เข้าใจจริงๆ ว่าท�าไมจึงมีแต่ขลุ่ยที่ริวเรนไม่เก่ง
ถึงขนาดนั้นนะ ทั้งยังชอบขลุ่ยที่ตัวเองเป่าไม่ได้เรื่องนั่นด้วย ที่ส�าคัญทั้งที่เป่าขลุ่ย
ชนิดที่ต้องเป่าแบบแนวตั้งได้สมบูรณ์แบบแท้ๆ แต่ขลุ่ยชนิดที่ต้องเป่าแบบแนวนอน
กลับกลายเป็นจุดอ่อน ช่างเป็นปริศนาที่ชูเออยากให้ใครสักคนมาเฉลยเสียจริงๆ
อยู่ๆ ริวเรนก็หยุดท่องโคลงกลอน ก้มหน้าลงจนผมปรกแก้มปกปิดใบหน้า
ชูเอเลิกกวนน้องชาย
“ริวเรน เมื่อกี้มีจดหมายจากท่านชูเรและเอเงซึมาถึง ชวนให้ไปกินอาหาร
เย็นที่บ้านท่านโชกะด้วยกันพรุ่งนี้ เห็นว่าจะมารับเจ้าด้วยนะ”
ริวเรนยังคงเงียบ ไม่ได้รับจดหมายที่ถูกยื่นมาให้ ชูเอพูดต่อ
“ไม่เป็นไร ไปเถอะ ข้าอนุญาต”
ริวเรนรับจดหมายมาและเก็บไว้ในอกเสื้ออย่างทะนุถนอมแล้วค่อยๆ ลุก
ขึ้นช้าๆ ท�าท่าจะลงไปในสวนทั้งๆ อย่างนั้น ชูเอจึงจับคอเสื้อดึงกลับเข้ามา
“เดี๋ยว จะไปไหนทั้งๆ ชุดนี้น่ะ”
“ก็ต้องรีบไปหาเงินไง”
“หา? หาเงิน?”
Sai YUKINO 33
