Page 30 - อ่านฟรี บุปผาคู่บัลลังก์ 10
P. 30
รันริวเรนเอง และความเคลื่อนไหวต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนั้นเลยสักนิด”
“เจ้ากลับไปได้แล้ว”
เพื่อนร่วมงานที่มีหน้าตางดงามไล่เรชินโดยไม่แม้แต่จะยกชามาให้ แต่เรชิน
กลับนั่งจมบนเก้าอี้อย่างสบายอารมณ์ คิจินต่างจากตัวเขา เพราะคิจินกลายเป็น
ขุนนางที่คิดถึงอนาคตของประเทศชาติอย่างจริงจังไปแล้ว เพราะฉะนั้นจึงหวั่นใจ
เกี่ยวกับน้องชายคนสุดท้องของตระกูลรัน
“....เขาไม่เหมือนพี่ชายข้าที่เป็นอัจฉริยะหรอก จะเรียกว่าใช้การยาก....หรือ
ใช้ไม่ได้เลยดีล่ะ”
“มั่นใจเหรอ”
“ดูยังไงเจ้านั่นก็ใช้การไม่ได้เลย”
“แต่เขาเป็นอัจฉริยะอย่างแท้จริงนะ”
“อือ เขาเป็นอัจฉริยะที่สุดในตระกูลรัน เหนือกว่าพี่ชายคนไหนๆ แต่ในขณะ
เดียวกันก็เป็นคนแปลกอย่างแท้จริงด้วย ถ้าจะให้พูดในฐานะเจ้ากรมขุนนางที่มี
หน้าที่ดูแลบุคลากรก็ต้องบอกว่า ในวังไม่มีกรมกองไหนส�าหรับเขาหรอก เขาท�าอะไร
ตามหลักการเฉพาะตัว....ฉะนั้นการใช้ไม่ได้กับการไม่สามารถใช้ได้มันก็ต่างกันแค่
เส้นบางๆ เองนะ อย่างที่เขาว่ากันว่าสิ่งที่ส�าคัญคืออัจฉริยะมีอยู่เป็นจ�านวนมาก แต่
อัจฉริยะที่สามารถท�าให้คนอื่นเข้าใจได้มีอยู่จ�านวนน้อย ‘อัจฉริยะที่แท้จริง’ กลับมี
แต่จะเป็นอุปสรรค”
“....เพราะอย่างนี้เองเหรอ”
“มันเป็นความจริงไงล่ะ เจ้ากับเขาต่างกัน”
“แต่เขาก็เป็นคนที่ส�าคัญ”
“อือ ส�าหรับคนที่เข้าใจ เขาจะเป็นคนส�าคัญที่สุด ต้องให้เจ้าเด็กเมื่อวานซืน
นั่นแสดงให้เห็นก่อนว่าจะออกมาเป็นยังไง”
ค�าแย้งของเรชินนับว่าถูกต้องมากทีเดียว
“....ในฐานะที่เจ้าเป็นผู้ดูแลเรื่องบุคลากร ข้าอยากจะถามเจ้าว่าการที่
รันริวเรนท�าตัวแปลก นั่นเป็นการพรางตัวใช่ไหม”
28 Sai YUKINO
