Page 14 - อ่านฟรี กระซิบรักจากคุณเพื่อนบ้าน
P. 14
่
กระซิบรักจากคุณเพือนบ้าน
สวมรองเท้าขัดเงามันวับ หยิบถุงขยะและเดินออกจากห้อง
ลิฟต์เคลื่อนลงมาจากชั้นบน มีคนอยู่ในนั้นก่อนแล้ว เป็นชายร่างใหญ่สวมชุด
อยู่บ้านกับรองเท้าแตะ มือของเขาถือถุงขยะเช่นเดียวกับโฮตารุ
“อรุณสวัสดิ์ครับ”
เสียงทุ้มต�่าอ่อนนุ่มดังทักทาย โฮตารุโค้งค�านับกลับโดยไม่ได้มองใบหน้าอีกฝ่าย
โฮตารุอาศัยอยู่ห้องเช่าของแมนชั่นใจกลางเมืองมาตลอด เขาไม่เคยท�าความ
รู้จักกับเพื่อนบ้านแม้แต่คนเดียว หากอีกฝ่ายทักทายมา เขาก็ทักทายกลับ แต่หลังจากนั้น
ต่างเงียบกริบ เขาไม่รู้ว่าลูกบ้านแต่ละคนอาศัยอยู่ห้องไหนเป็นคนอย่างไรบ้าง และแน่นอน
เขาไม่รู้ว่าผู้ชายซึ่งลงลิฟต์ด้วยกันมานี้อาศัยอยู่ชั้นอะไร
จะว่าไปเมื่อประมาณหนึ่งเดือนก่อน มีคนหนึ่งเพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ เขาน�าผ้าขนหนู
มากล่าวสวัสดีโฮตารุด้วย ไม่รู้ว่าอยู่ห้องชั้นบน ชั้นล่าง หรือห้องข้างๆ เอาเป็นว่าห้องใด
ห้องหนึ่งนี่แหละ โฮตารุไม่ชอบเหตุการณ์ที่ผิดแผกไปจากชีวิตประจ�าวัน ส�าหรับเขาการ
กระท�าเช่นนั้นถือเป็นเรื่อง ‘น่าร�าคาญ...’ ตอนนั้นเขาไม่ได้สวมแว่นตาจึงเห็นใบหน้าอีกฝ่าย
ไม่ชัด แถมไม่ได้ถามชื่อด้วย
ลิฟต์หยุดที่ชั้นหนึ่ง โฮตารุกับผู้ชายคนนั้นเดินออกมาด้วยกัน อีกฝ่ายเปิดถังขยะ
ก่อนและกดฝาถังขยะรอโฮตารุ
“...ขอบคุณ”
โฮตารุท�าหน้านิ่งขณะพึมพ�า สายตาของเขามองเห็นมัดกล้ามเนื้องดงามลอยเด่น
ออกมาจากท่อนแขน
“ไม่เป็นไรครับ”
ชายหนุ่มตอบกลับด้วยน�้าเสียงสดใสก่อนปิดถังขยะ
ขณะก�าลังจะก้าวขาไปจากตรงนั้น โฮตารุมองเห็นถุงพลาสติกร้านสะดวกซื้อ
ตกอยู่ตรงข้ามถังขยะ ภายในบรรจุซากข้าวกล่อง สภาพในถุงเละเทะ เมล็ดข้าวกระจาย
ออกมาข้างนอก สงสัยคงถูกอีกาจิกล่ะมั้ง
ที่จริงถังขยะใบนี้มีไว้ส�าหรับลูกบ้านที่อาศัยอยู่ในแมนชั่นแห่งนี้เท่านั้น แต่บ่อยครั้ง
ที่คนเดินเท้าผ่านมาทิ้งขยะแล้วจากไป
โฮตารุหยิบไม้กวาดกับที่โกยผงซึ่งวางอยู่ข้างๆ ถังขยะ และเริ่มลงมือกวาดขยะ
10