Page 7 - อ่านฟรี เล่ห์ทิวากร
P. 7

บทที่ 1 งานดี๊ดี





                  “แกๆ ดูนี่ อายยย! เจิด งานดีอะ จัดไดเบอรสุด” พรอมกับดึงทิชชู
           เช็ดปาก ซับเลือดซับนํ้าหมากวากันไป

                  “ไหนๆ” บรรดาชะนี เกง กวาง ตางแหเขามาลอมวงดูสิ่งที่โดนเรียกใหมา
           ดู พอเห็นวาคืออะไรก็ตางคนตางหันขวับ ดึงโทรศัพทของตัวเองออกมากดเขาเพจ

           ที่กําลังไลฟสดพรีเซนตงานดีอยางที่วา
                  ผลลัพธคือตาโต กรีดรอง กระโดดยํ่าๆ ยิ่งกวานํ้าตาเทียนหยดใสแผนหลัง

           บางก็เช็ดปาก กลืนนํ้าลายเสียงดังเอื๊อกพรอมเพรียงเหมือนกระสือหิวไส
                  “นี่ไงแก” ตุดนางหนึ่งชี้ใหดูที่หนาจอการไลฟสด

                  “รานพิซซา เด็กสงพิซซายันบอสงานดีเบอรสุด พิกัด พิกัดเร็วเขา”
                  “ใส ใสมาก ใสจนอยากไส”
                  เสียงกรี๊ดกราดดังระงมทั่วสํานักงานแหงหนึ่งบนตึกสูงยี่สิบเกาชั้น ในเวลา

           กอนอาหารมื้อเที่ยง กระจกทุกบานราวจนจวนแตก โครงสรางที่ไดมาตรฐานตรวจ

           รับคุมงานโดยวิศวกรมีชื่อยังตองพายใหกับเสียงกรีดรองของบรรดาชะนีนอย
           กลอยใจ เมื่อเหลาชะนีโสด ไมโสด ตางรุมดูไลฟสดนําเสนอรานเดอะซันพิซซา
                  พวกสาวๆ มีหรือจะสนพิซซา ตอใหพิซซาหนาตาดีแคไหน ชีสยืดยาวไปถึง

           ปากซอย เครื่องหนักอยางกับเครื่องยนตนักแขง หนาแนนเปะปงอยางไร ก็ไมไดครึ่ง
           ของความใสนากินของเด็กสงพิซซากับเจาของรานที่ในโพสตขึ้นสเตตัสวา ‘บอส’

                  “บอสก็แจม เด็กสงก็สุด กูเลือกไมถูกมึงเอย!”
                  “ถามยังเขาเลือกแกไหม”

                  “ใครแคร” เบะปากแลวดูไลฟตอ
                  “พิกัด หาพิกัดดวน” ตางดีดดิ้นคนหาพิกัด เย็นนี้จัดแน ไมอยางนั้นก็จัด
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12