Page 17 - อ่านฟรี เล่ห์ทิวากร

15
พิ ม พ ช น ก
“พิซซาอรอยตองกินกับนํ้าอัดลมซาๆ จะเขากันนะครับ รับสักแกวไหมครับ”
“อืมก็ดี” เธอเชื่อวามันเปนแบบนั้น ทวาเมื่อกี้ที่สั่งนํ้าเปลาเพราะเพิ่งเขา

มาแลวเธอก็กระหายนํ้ามาก อากาศดานนอกรานรอนจนตับแลบ ตอใหขับรถมาก็
ยังรอนอยูดี

ชายหนุมยิ้มพรอมกับดึงกระดาษออกจากกระเปาผากันเปอน
“งั้นลองวาดรูปแกวนํ้าลงในกระดาษสิครับ” เขาไมไดนํานํ้าอัดลมเย็นฉํ่า
มาเสิรฟเธอตามที่แนะนําวาพิซซาอรอยควรทานคูกับนํ้าอัดลม

หญิงสาวเงยหนามอง เปนเวลาที่เธอควรไดกินของที่อยากกิน ปกติเธอเปน
คนไมมีเวลากินนอนปกติเหมือนชาวบาน ฉะนั้นอาหารที่แมบอกวาไมมีประโยชน

นอกจากเปนอาหารจั๊งฟูดแลว มันก็ทําใหอวน หากวาเธอตองพึ่งพามันจนกลายเปน
อาหารหลัก การกินนอนไมเปนเวลาบั่นทอนสุขภาพ แตนั่นคืองานของเธอ หญิงสาว

ตองยอมรับในเมื่อตัดสินใจเดินทางสายนี้
“สิครับ ถาอยากดื่มนํ้า”

“ชั่วโมงวาดเขียนหรือไง” ตอนเด็กๆ พอถึงชั่วโมงศิลปะ เธอก็บอกตัวเองวา
ชาตินี้จะมีโอกาสวาดรูปสวยหรือเปลา เอาลองดู เลนกับคนบาคนนี้ซะหนอย หนาตา
ก็ดีไมนาไมเต็ม เอ...หรือเธอไมเต็มกวาเพราะดันหยิบปากกาที่เขายื่นมาใหวาด

แกวนํ้าลงบนกระดาษสีขาว

“สั่งนํ้าอะไรดีครับ” ชายหนุมในฐานะเด็กเสิรฟถาม
“ก็...ตองเปปซี่” หญิงสาวตอบเสียงเบา ไมคิดวาโตๆ กันแลวจะมาชวนเลน
วาดรูป เลนอะไรไมเขาทา

เขาพับกระดาษเปนรูปทรงกระบอกตอหนาลูกคาสาว เธอมอง อยากรูวา
เขาจะทําอะไร เขาวางกระดาษทรงกระบอกที่มวนเมื่อกี้ลงบนโตะขางๆ ถาดพิซซา

“ลองพูดวาฉันขอสั่งเปปซี่สิครับ”
“อา...คือ” เธอทําทางง ในความงงคือความอยากรูจึงพูดออมแอม “ฉันขอ

เปปซี่”
“ดังๆ สิครับ” เธอเสียงเบา บุคลิกแบบเธอนาจะเปนคนเสียงดังฟงชัดมากกวา