Page 29 - อ่านฟรี เปิดหัวใจในรีสอร์ตปิดตาย (เล่มเดียวจบ)
P. 29

MASAKI KUSUDA


                                               ึ
                        ี
                ถ้าไม่นับท่เคยไปเท่ยวสมัยเด็กก็เคยแค่ข้นเรือชมวิวในต่างจังหวัดท่ไปท�างาน
                                                                  ี
                               ี
          เป็นครั้งแรกที่จะได้ขึ้นมาใช้เวลาบนเรือหรูหราขนาดนี้
                                     ี
                                   ้
                                     ้
                                   ั
                         ั
                               ั
                         ้
                     ่
                     ึ
                                                           ื
                ใจหนงเขาตงตารอทวร์ครงนมาก แต่อกใจกกงวลมากเหมอนกน เมอวานเปด
                                                               ั
                                                                  ื
                                                                  ่
                                                  ั
                                                 ็
                                             ี
          กระเปาเดินทางมาเช็กของไม่รู้ก่คร้งให้แน่ใจว่าไม่ลืมอะไร ไหนจะทวนใบแจ้งรายละเอียด
                                 ี
                                   ั
          กับแผ่นพับซ้าไปซ้ามา จะสนุกจริงไหมนะ โรงแรมเป็นแบบไหนกันนะ จะได้ไปกับคนแบบ
                       �
                   �
          ไหนกันนะ จินตนาการวนเวียนในหัวอยู่อย่างนั้น พยายามจะหลับก็หลับไม่ลง
                                 ี
                                              ั
                          ี
                ระหว่างทางท่มาในวันน้ก็กังวลมากกว่าต้งตารอซะอีก ถ้าให้พูดตามตรง เขาคิด
          จะกลับบ้านไปหลายรอบแล้ว
                                        ี
                แต่พอได้มาแหงนหน้ามองเรือท่ส่องแสงระยิบระยับเข้าจริงๆ หัวใจก็โลดเต้นท ่ ี
          ก�าลังจะได้นั่งสิ่งนั้น มิหน�าซ�้ายังอยากเข้าไปดูเร็วๆ ด้วยว่าด้านในเป็นอย่างไร
                ‘ไมลองก็ไมรูหรอกนา’
                มิซึกิพลันนึกถึงค�าพูดติดปากของพี่สาวขึ้นมา
                ไม่ลองก็ไม่รู้
                     ี
                        ั
                          ั
                แทนท่จะน่งส่นกลัวด้วยความกังวล สู้ก้าวออกไปสักก้าวจะดีกว่า เป็นค�าพูดท ี ่
          มองโลกแง่บวกสมเป็นพี่สาวดี
                “ตั้งตารอเลยเนอะ”
                ไม่รู้ว่าออกนอกหน้าเกินไปหรือเปล่า อาคุสึเลยยิ้มให้
                “ครับ เพิ่งเคยขึ้นเรือล�าใหญ่ขนาดนี้เป็นครั้งแรกเลย”
                มิซึกิตอบอย่างว่าง่ายพร้อมพยักหน้า

                                                       ึ
                             ี
                                                                     ั
                เออร์เบินซันไรส์ท่จุได้สามร้อยคน ความยาวท้งล�าหน่งร้อยแปดสิบเมตรน้นออก
                                                 ั
          จากท่าในตอนสองทุ่ม ล่องทะเลราวสิบสองชั่วโมง และจะถึงเกาะมิฮามะจิมะในวันถัดไป
                                                                   ั
                                                   ี
                                  ิ
                                                             ึ
          ภายในเรือถูกปูด้วยไม้โอกหนา เร่มจากเมนล็อบบีโอ่อ่าท่สามารถมองข้นไปถึงช้นสามได้
                                         27
   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34