Page 20 - อ่านฟรี รักทุกครั้งมีเพียงนาย (เล่มเดียวจบ)
P. 20

รกทกคร้งมเพยงนาย
                                          ั
                                   ั
                                            ี
                                              ี
                                      ุ
                  “รางกายไมไดเปนอะไรเลยครบ”
                          
                   
                                       ั
                              
                            
                                  ุ
                             ุ
                    ิ
                   ิ
                  นชนะประสบอบตเหตราวๆ หนงเดือนกอน รถแทกซทนงกลบบานประสานงา
                               ิ
                              ั
                                                         ่
                                                          ่
                                                       ็
                                                         ี
                                                            ่
                                                               ั
                                                          ี
                                                            ั
                                         ่
                                         ึ
                            ู
           กบรถยนตอกคน เขาถกหามขนรถพยาบาล
                      ั
                    ี
                                  ้
                                  ึ
                   
            ั
                                                                        ิ
                                                                
                               
                                   
                                 ็
                       ี
                       ่
                                         
                  โชคดีทบาดเจ็บแคเลกนอย แปบเดียวก็ออกจากโรงพยาบาลแลว วาตานุกบอก
                                  ุ
                                 ็
                                  
                                    ่
                                    ํ
                         
                           ้
           จากปลายสาย แลวนาเสยงกทมตาลง
                             ี
                           ํ
                       ้
                       ั
                                                  ิ
                                                 
                                              ั
                               ู
                           ื
                                           ํ
                  ‘สรปสนๆ คอ ‘สญเสียความทรงจา’ ฉนไดยนมาอกท ไมแนใจวาขอมลถกตอง
                                                                 
                                                                       ู
                                                              
                    ุ
                                                                   
                                                                     ู
                                                       ี
                                                                         
                                                         ี
                                                            
                  ื
           ไหม เหมอนเกิดความผิดปกติในสวนของการนึก เขารูวาตวเองเปนใคร ดานการทํางาน
                                                      ั
                
                                 ่
                              ํ
                                                                        
                                                                   ั
                                                                      
             
                                       ู
                                             ั
                                                    ี
                                                    ้
                                       
                                                                 ํ
                                 ี
              ี
                                    ั
           ไมมปญหา แตความทรงจาเกยวกบผคนรอบตวหายเกลยง ตอนแรกเขาจาฉนไมไดเลย’
                      
                                                              ิ
                  “วาตานก... แนะนาวาควรอธบายสถานการณใหนากาโมรซงฟงดวย ผมเลย
                                                               ั
                                        ิ
                        ุ
                                ํ
                         ิ
                               
           ขอรองใหเขาชวยอธบายใหคณฟง”
              
                          ิ
                                ุ
                      
                                   
                  
                                               ิ
                                      ิ
                                                 
                                                                         ั
                                    ุ
                      
                                       ิ
                                          ็
                   ้
                                  ิ
                   ั
                                           
                                                   ั
                                                          ุ
                  ทงทกอนประสบอุบตเหตนชนะกนาจะตดตอกบวาตานกตลอด แตเหมอนยงไม  
                                                           ิ
                     ี
                                                                     ื
                                                                  
                                ั
                     ่
                                                             
                                                               ่
                                                               ื
             ึ
            
                                                ี
                                                                      ุ
                                                    
                                                                       ิ
            ู
           รสกวาเปนความจรง ถงขนาดตะขดตะขวงใจทจะเรยกหวนๆ ตอนเอยชอ ‘วาตานก’ เลย
                                             ี
                                             ่
               
                            ึ
                         ิ
                                    ิ
                  
                        
                   ั
              ุ
           ตะกกตะกกเลกนอย
                     ็
                          
                                       
                  “ไดยนมาวาคณจาวาตานกไดแลว”
                              ํ
                                    ุ
                    
                                         
                                      ิ
                     ิ
                            ุ
                            ้
                            ิ
                  นชนะขมวดควนดหนอยกอนเงยบไปสกพก
                              ิ
                    ิ
                                              ั
                   ิ
                                                ั
                                 
                                         ี
                                     
                  “...ประมาณ เจดสบเปอรเซนต” 
                                      ็
                                    
                               ิ
                             ็
                                                     ิ
                                ํ
                  สญเสยความทรงจา มนรสกอยางไรนะ คาซฮะจนตนาการไมออก
                                     
                                                  ึ
                      ี
                                      ึ
                   ู
                                   ั
                                                               
                                     ู
                                         
                                    ิ
                                                                ิ
                              ู
                   ิ
                                                              ็
                                                        ี
                               ั
                           ึ
                                     ิ
                    ิ
                                                                          ึ
                                                            ั
                        ี
                                         ี
                                           ู
                                         ่
                        ่
                                                                         ู
                  นชนะทคาซฮะรจก กับนชนะทอยตรงหนาเปนคนเดยวกนกจรง แตความรสก
                                                              ู
                                                         ่
                                                         ั
                           ี
                               ั
           กลบแตกตาง นชนะทตนรูจกเปนคนสดใส เปยมไปดวยความมนใจ พดจาชดถอยชดคา
                        ิ
                       ิ
                                                                        ั
                                                                   ั
                                                                          ํ
                           ่
             ั
                                                                 ั
                                                               ึ
                                         ิ
                                                              
                                              ็
                        
           พอเห็นเขาพูดอยางลังเลและแสดงปฏิกรยาไมเดดขาดแบบนี คาซึฮะรูสกอศจรรยใจบอก
                                        ิ
                                                                      
                                            
                                                       ้
           ไมถก มนษยเราอาจเปลยนไปไดตามสภาพแวดลอมและกาลเวลาทแปรผน แตในกรณ ี
                             ่
                             ี
              ู
                                                             ี
                                                             ่
                                                                  ั
                   ุ
                                                                ี
                                                                         
                    ู
                                                         
                ิ
           ของนชนะ ดเหมอนความทรงจําทขาดหายไปสงผลกระทบใหญหลวงทเดยว ขนาดไดฟง 
                                             
                       ื
               ิ
                                                               ี
                                    ่
                                    ี
                                                                      ิ
                                             ั
                                          ึ
             ื
                                     
                                  
             ่
           เรองราวจากวาตานกมาลวงหนาแลว คาซฮะยงอดชอกไมไดวา ‘เขาจาฉนไมไดจรงๆ’
                           ิ
                                                        
                                                       
                                                                ั
                                                              ํ
                              
                                                     
                                                 ็
                          ุ
                                                                   
                                                                     
                                          18
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25