Page 29 - อ่านฟรี! เซียนสาวซ่อนกาย 2
P. 29

เ
                                                                   ห
                                                                    ยี
                                                                โ โมเหยียน
                                                                 ม
                                                                  
                                                                       น
                                                                     ย
            ไปจู่ๆ เขาก็นึกอะไรได้จึงยืนขึ้นรีบตามไป ทว่าเพิ่งออกจากประตูก็ไม่เห็น
            เงาของหญิงงามเสียแล้ว
                                               ่
                               �
                                                 ู
                                                 ่
                          ู
                          †
                            ึ
                      ั
                                                                 ้
                                                              ี
                                                                    ้
                                                                       ิ
                                                      ็
                                                   ี
                                                          ็
                                                        ่
                   หวงต้าฟพมพา “ประหลาด ไยแคครเดยวกไมเหนเสยแลว ขาคด
                                         ั
                            ื
                            ่
                                      ้
            ว่าจะบอกนางอีกเรอง ใต้เท้าอผู้น้นขอให้ฮ่องเต้พระราชทานพระเมตตา
                                      ี
               ึ
               ่
            หนงอย่าง ยนกรานว่าจะแต่งภรรยาเอกสองคน นอกจากแม่นางตระกล
                       ื
                                                                       ู
            จ้าวยังมีหญิงอีกคนที่ว่ากันว่าเคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมากับเขา!”
                   ทันทีที่ออกจากโรงน�้าชาอันจื่อเซวียนก็กลับไปที่บ้านเซียน
                   จิตใจนางเจ็บปวดยิ่งนัก ราวกับถูกคนบีบและ©ีกทึ้งอย่างรุนแรง
                   นางคดไม่ถงว่าตนเองมอบหัวใจให้เขา ร่างกายกด้วย สงทได้รบ
                                                                   ี
                                                                 ่
                                                                 ิ
                                                                      ั
                                                           ็
                                                                   ่
                        ิ
                            ึ
            กลับเปšนการหลอกลวง
                   เดิมทีนางคิดว่าเขามีเรื่องล�าบากใจ จากค�าพูดของหวังต้าฟู† นาง
            ถึงได้รู้ว่าเขามีเรื่องล�าบากใจจริงๆ เพื่อความแค้นของตระกูล เพื่ออ�านาจ
            เขาจ�าเปšนต้องเกี่ยวดองกับตระกูลจ้าว แต่งกับสตรีสูงÈักดิì
                                      ื
                                            ี
                     ี
                   ท่จริงถ้าเขามีเหตุผลเบ้องลึกท่ยากจะเอ่ยปากก็พูดกับนางได้ นาง
                                                                       ื
            จะไม่½„นใจเขา จะท�าให้เขาสมหวัง เพราะนางไม่ใช่ผู้หญิงจ�าพวกตามตêอ
            บุรุÉไม่ยอมหยุดเช่นนั้น!
                   แต่เขาไม่พูด
                   ถ้าไม่ใช่เพราะนางมาเมืองหลวง ถึงตอนนี้คงยังไม่รู้อะไรทั้งนั้น
                   มาถึงตอนนี้นางถึงเข้าใจค�าพูดที่ท่านหมอหลี่พูดกับนาง
                   ชายผู้นั้นไม่ใช่คนที่นางจะยุ่งด้วยได้
                        ั
                   ตอนน้นท่เหลียงซงหักหลังนาง แม้นางจะเสียใจแต่ก็ร้องไห้แค่หน
                           ี
                                                                      ั
                         ี
                         ่
                                                   ้
                                   ั
                                                   ิ
                                          �
                                             ้
                               ั
                           ้
            เดยว ทว่าการทอเฟยหกหลงนาง ทาใหนางได้ลมรสความเจบปวดราวกบ
                           ี
                                                             ็
              ี
                                                                          27
   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34