Page 48 - อ่านฟรี! เซียนสาวซ่อนกาย 1
P. 48

ียนสำ
           เซ
           เซียนสำวซอนกำย 1
                         ย 1
                    อนกำ
                  วซ
           เดินเข้ามา “ลูกพี่ จับตัวได้แล้ว!”
                  สว่เตียวถูมือด้วยรอยยมเจ้าเลห์ จากนนเปิดประตูรถมาเพ่อตรวจ
                                    ้
                                          ่
                                    ิ
                    ี
                                                              ้
                                                                 ื
                                                 ั
                                                 ้
           ดู เมื่อเห็นÀายในรถม้าเขาก็หุบยิ้ม หันมาถามด้วยความโกรธ “คนล่ะ?”
                  ลูกน้องสองคนที่รับหน้าที่จับคนต่างชะงัก เดินไปดูก็เห็นในรถม้า
           ไม่มีคน ด้านในกระสอบว่างเปล่า
                                                                     ั
                                                 ี
                                                                ึ
                                            ี
                  “เอะ คนล่ะ” สองคนต่างตะลึง อเฟยท่อยู่บนหลังคาก็ตะลงเช่นกน
                                            ้
                    ี
                  สว่เตียวโมโหจนค�ารามออกมา “คนหนีไปแล้วพวกเจ้ายังไม่รู้ตัว!”
                  “ลูกพี่...พวกเราจับตัวนางได้แล้วจริงๆ!”
                  ใช่ พวกเขาจับตัวนางได้จริงๆ อ้เฟยตามติดรถม้าอย่างใกล้ชิด ไม่
                                            ี
           เห็นหญิงผู้นั้นหลบหนี และไม่เห็นใครมาช่วย
                  เขาตกใจเช่นเดียวกับพวกนั้น
                  น่เป็นหนท่สอง หญิงผู้น้นหายตัวไปÀายใต้สายตาของเขา! ไม่ม ี
                   ี
                                      ั
                           ี
           วี่แวว ไม่มีร่องรอยใดๆ
                  อี้เฟยสีหน้าเย็นยะเยือก มองดูสักพัก จากนั้นก็จากไป



                  หญิงสาวท่ไม่มีใครรู้ว่าหายตัวไปไหนยามน้ก�าลังตบอกด้วยความ
                                                     ี
                           ี
           หวาดกลัวอยู่ในบ้านเซียน
                  ทานางตกใจแทบแย่! อย่ดๆ ถกกระสอบใบใหญ่คลมหวลงมา
                                                              ุ
                                                                 ั
                                            ู
                   �
                                         ี
                                       ู
           ตรงหน้ามืดสนิท ต่อมาก็รู้สึกราวกับตนเองถูกโยนเข้าไปที่ใดสักแห่ง
                  จนถึงตอนนี้ชีเม่ยยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทันทีที่นางรู้สึกกลัวนางก็
           กลับมาที่บ้านเซียน
                  บ้านเซียนท�าให้นางรู้สึกปลอดÀัยย่งนัก เม่อนางค่อยๆ สงบลง
                                               ิ
                                                      ื
                               ั
                                                       ึ
           นึกย้อนไปถึงช่วงเวลาน้นอย่างละเอียดก็ค่อยๆ คิดข้นมาได้ หรือนางจะ
       46
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53