Page 23 - อ่านฟรี! เซียนสาวซ่อนกาย 1
P. 23

เ
                                                                   ห
                                                                    ยี
                                                                โ โมเหยียน
                                                                 ม
                                                                  
                                                                       น
                                                                     ย
                   ชีเม่ยขัดแย้งอยู่ในใจ ทว่าจู่ๆ ก็นึกอะไรขึ้นได้จึงหลับตาลง ในใจ
            นึกถึงสถานที่หนึ่ง เมื่อลืมตาขึ้นก็พบว่าท�าส�าเร็จแล้ว!
                   นางยังคงอยู่ริมน�้า แต่อยู่ ‘ใกล้’ โดยห่างจากริมน�้าประมา³ยี่สิบ
            ก้าว
                   ชีเม่ยดีใจเหลือเกิน นางทดลองต่อไป ไปๆ มาๆ สิบกว่าคร้ง แล้ว
                                                                   ั
            นางก็ได้ข้อสรุปอย่างหนึ่ง

                          ี
                   นางมาท่บ้านเซียนจากริมน้า ดังน้นกลับออกไปจะปราก¯ตัวท่ริม
                                               ั
                                                                      ี
                                         �
                              ี
                               ื
              �
            น้าเท่าน้น ไม่อาจไปท่อ่น แต่นางสามารถเลือกบริเว³ใกล้เคียงได้ รัศมีท ่ ี
                   ั
            นางควบคุมได้ในตอนนี้จ�ากัดที่ไม่เกินหนึ่งร้อยก้าวจากต�าแหน่งเดิม
                                            ี
                                ื
                   เช่นเดียวกัน เม่อนางกลับมาท่บ้านเซียน ขอเพียงอยู่ในอา³าเขต
            ของบ้านเซียน ไม่ว่าเป็นบนเตียง บนเก้าอี้ หรือเป็นห้องใดก็ได้ทั้งนั้น
                   ชีเม่ยตื่นเต้นยิ่งนัก เพราะนี่หมายความว่าต่อไปนางจะไปๆ มาๆ
            ได้ดังใจ ราวกับส�าเร็จวิชาเซียน!

                                         ี
                                                                   ั
                                                     ั
                   นางนึกถึงอาการบาดเจ็บท่ขาของตน ดังน้นจึงทดลองอีกคร้ง นาง
                            �
                                               ั
            กลับไปบริเว³ริมน้า เม่อแน่ใจว่าบุรุษผู้น้นไม่อยู่แล้ว รอบด้านก็ไม่มีคน
                                ื
            นางหยิบก้อนหินแหลมคมข้นมาก้อนหน่ง หายใจเข้าลึกแล้วใช้หินน้นกรีด
                                   ึ
                                                                   ั
                                             ึ
            ลงบนแขนของตน
                   จากน้นนางหลับตาต้งสมาธิ กลับมาอยู่บนเตียงในบ้านเซียนอีก
                                    ั
                        ั
            ครั้ง
                                               ื
                   นางจ้องมองแขนของตน ไม่นานเร่องมหัศจรรย์ก็เกิดข้น บาดแผล
                                                              ึ
                                             ี
              ี
                   ั
            ท่แขนน้นก�าลังสมานตัวด้วยความเร็วท่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าจนกระท่ง ั
            หายสนิท ไม่เห็นร่องรอยการบาดเจ็บ
                                                                      ี
                   ชีเม่ยกระโดดลงจากเตียงอย่างต่นเต้น คนท่รักษาบาดแผลท่ขา
                                              ื
                                                        ี
                                                                          21
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28