Page 46 - อ่านฟรี สายเลือดมนตรา พายุบุปผา
P. 46

สายเลือดมนตรา
                                       พายบปผา
                                          ุ
                                         ุ
                                                                ี
                                               ี
                “ต้องบอกว่าฐานะของเธอก้าก่งมาก ตอนน้ฉันอนุญาตให้เธอพักท่คฤหาสน์ของ
                                      ึ
                                    �
          ลูกชายฉันได้ เพราะหากโดนจู่โจม เวทมนตร์ของลูกชายฉันจะเป็นประโยชน์ แต่ถ้าทาง
          กองทัพตามตัวเธอก็ขอให้รีบตอบกลับทันที เข้าใจนะ?”
                ธีโอดอร์กล่าวก�าชับ มาโฮโระพยักหน้ารับ มือของโนอาห์ซ่งกอดไหล่มาโฮโระอย ู่
                                                          ึ
           ี
                                                            ี
                                                                    ั
          บบแน่นกว่าเดิม โนอาห์จับจ้องพ่อด้วยสายตาแผดเผาเชิงข่มข่ ท้งทเป็นพ่อลูกกน ทว่า
                                                         ั
                                                       ู
                                                            ่
          ระหว่างโนอาห์กับธีโอดอร์กลับไม่มีความอบอุ่นแบบครอบครัวเลย แต่ถึงอย่างไรธีโอดอร์
                                     ี
          ก็เป็นพ่อ เขาต้องไม่สบายใจอยู่แล้วท่คนไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้ามาอยู่เคียงข้างลูกชาย
          ของตัวเอง พอคิดอย่างนั้นมาโฮโระก็รู้สึกขมขื่นขึ้นมา
                “วันนี้ไดอานาจะมาใช่ไหม งั้นฉันขออยู่รอสักหน่อย”

                       ั
                ธีโอดอร์น่งบนโซฟาและหยิบซิการ์ออกมา โนอาห์ท�าหน้ามุ่ย ดูชะงักไปเล็กน้อย
                “อยากท�าอะไรก็เชิญ”

                โนอาห์จับมือมาโฮโระพาออกมาจากห้อง หลังออกมายังโถงทางเดินมาโฮโระก ็
          พ่นลมหายใจท่กล้นเอาไว้ พ่อของโนอาห์ไม่น่าใช่คนท่อยากเจอก็เจอได้ พออาการเกร็ง
                                                 ี
                       ั
                     ี
          หายไปหลังของมาโฮโระก็งุ้มลง
                “แปลกชะมัด นึกว่าจะพูดจาเหน็บแนมความสัมพันธ์ของฉันกับนายซะอีก”
                โนอาห์หันกลับไปมองบานประตูและเปรยออกมาด้วยท่าทีสงสัย การกระท�าของ

                                                              ี
                ี
                           ั
          โนอาห์ท่มีต่อมาโฮโระน้นชัดเจนว่าเป็นมากกว่าเพ่อนแน่ๆ นอกจากน้ธีโอดอร์ก็น่าจะ
                                               ื
          สอบถามข้อมลจากคนรบใช้และพ่อบ้านแล้ว มาโฮโระก็คิดเหมือนกนว่าต้องโดนส่งห้าม
                                                           ั
                                                                     ั
                           ั
                    ู
                                                        ื
          เข้าใกล้โนอาห์แน่เลย แต่อีกฝ่ายกลับไม่พูดอะไรแบบน้น เป็นเร่องเหนือความคาดหมาย
                                                 ั
                                                            ่
                “เอ่อ อาจแปลกๆ ที่เพิ่งมาถามเอาป่านนี้ รุ่นพี่โนอาห์ไมมีคูหมั้นเหรอครับ? มี
                                                          ่
          คนต้องเจ็บปวดเพราะรุ่นพี่มาเกี่ยวข้องกับผมหรือเปล่า...”
                จู่ๆ มาโฮโระก็ฉุกคิดข้นมาได้ จึงเอ่ยถามขณะเดินไปตามระเบียงทางเดิน ตนท�า
                                ึ
                                           ั
                                  ั
          เร่องลามกกับโนอาห์แล้วหลายคร้ง แต่ไม่ได้ต้งใจจะแสดงตัวเป็นคนรักเลย หากโนอาห์ม ี
           ื
                                         44
   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50