Page 42 - อ่านฟรี หัวใจใต้หน้ากาก (เล่มเดียวจบ)
P. 42

PRIVATE BANKER
                                        หัวใจใต้หน้ากาก

                                                                ้
                                                    ้
                                ้
                  แตขณะเดียวกันก็รูสึกเหมือนหัวใจเบาขึ้นเล็กนอย ทั้งที่ปกติหนากากแบงเกอร ์
                    ่
           ไม่ได้หนักอะไรเสียหน่อย
                  “เป็นแบงเกอร์แท้ๆ แต่มีมุมน่ารักเหมือนกันนี่นา”
                                                    ่
                  ทายาทหนุ่มเองก็คงเมาไม่นอยถึงไดพูดอะไรไมรู้ออกมา เซโงะฟังเสียงนั้นอยาง
                                      ้
                                                                         ่
                                            ้
           ใจลอยพลางจ้องฝามือตัวเอง
                                     ี
                  แน่นอนว่ารอยเล็บสีแดงท่ฝังลงบนมือเพราะก�าแน่นเกินไปในวันน้นไม่หลงเหลือ
                                                                 ั
           อยู่อีกแล้ว
                          ี
                       ี
                  ตอนน้มือน้จะก�าหุ่นยนต์พวกน้นแทนรอยแผลสักเท่าไรก็ได้ เซโงะเข้าใจดี ถึงจะ
                                        ั
           ไม่มีวันซื้อโมเดลนั่นก็เถอะ...
                                             ั
                                                                      ี
                                                                          ั
                  “อ้าว? แต่ปากบอกว่าผูกพันขนาดน้นแท้ๆ สุดท้ายก็ไม่เห็นซ้ออะไรท่ร้านน้น
                                                                ื
           เลยนี่นา วันนี้ไม่เจอโมเดลที่อยากได้เหรอ?”
                  ค�าถามไม่คิดอะไรของทายาทหนุ่มนั้นราวกับอ่านใจออก เซโงะจึงเงยหน้าขึ้น
                                  ื
                  “เอะ? ออ ผมไม่เคยซ้อหรอก แค่แวะไปดูเฉยๆ เป็นประจ�า น่นเป็นของเล่นเด็ก
                                                               ั
           อย่างที่คุณบอกแหละครับ ได้มาตอนนี้ก็ท�าอะไรไม่ได้ นอกจากนั้นผมยังกลัวยังไงไม่รู้”
                                                     ี
                          ื
                  พอพูดไปเร่อยเพราะไม่มีอะไรให้ปิดบังเอาปานน้ ค�าพูดเหนือความคาดหมายก ็
                                                                         ื
           หลุดจากปาก อะไรกันน่ เพราะเมาหรือไง แม้แต่ตนเองยังไม่เข้าใจว่าท�าไมถึงพูดเร่อง
                             ี
           พรรค์นั้นออกไป
                  “...กลัว? กลัวทั้งที่อยากได้เนี่ยนะ?”
                  ทายาทหนุ่มพลอยฉงนฉงาย

                  อะไรนะ ตนพูดอะไรออกไป ท้งท่ต้งใจจะเลิกคิดให้มากความ เสียงของอีกฝาย
                                          ี
                                           ั
                                        ั
           กลับท�าให้เผลอค้นหาความหมายของถ้อยค�าที่พูดไปเรื่อยเป่อยจนได้
                                                                    ี
                            ื
                                   ั
                         ี
                  เหตุผลท่ไม่ซ้อโมเดลน่นเป็นเพราะมันไม่มีประโยชน์ เพราะโตปานน้แล้วมันน่า
           สมเพช
                                          40
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47