Page 36 - อ่านฟรี! OFF AIR 3 ~YES OR NO คนที่ใช่ ใครที่ชอบ~
P. 36

OFF AIR 3



                                                            ิ
           ื
          เม่อลดสายตามองปลายเท้าก็พบว่าปลายรองเท้าสีด�าเคลือบเงามีริบบ้นเล็กๆ ประดับอย  ู่
          พริบตาที่เห็นภาพนั้นหัวใจก็เต้นรัวเร็วขึ้นมาปุบปับโดยไม่รู้เหตุผล
                “ไปก่อนนะ คุนิเอดะคุง”

                                                                ั
                ภาพอิงาวะ มาซาเอะหมุนตัวซ้อนทับกับสมัยมัธยมปลาย ตอนน้นหลังจากนึก
                  ั
                                                            ั
                                                  ื
                       ั
                ู
            ึ
          คร้มไปดหนงด้วยกนแค่หนเดียว เธอก็จากไปอย่างไร้เย่อใยเหมือนกน เขาได้แต่ยืนมอง
          ส่งเธออย่างอึ้งงันเหมือนคนโง่เง่า
                “...เดี๋ยว!”
                “อะไร? ฉันไม่หารรางวัลหรอกนะ ลูกผู้ชายพูดแล้วห้ามคืนค�า”
                “เปล่า ไม่ใช่เรื่องนั้น คือว่า...”

                เขาก�าริบบิ้นในมือแน่นแล้วโพล่งออกไปว่า “มาพบกันอีกได้ไหมครับ”



                                          



                “ผมต้องย้ายไปท�างานที่ชิซึโอกะ”

                               ิ
                คุนิเอดะ โทโอรุเกร่นข้นเม่อของหวานหลังอาหารและกาแฟมาเสิร์ฟครบถ้วน
                                    ื
                                 ึ
          แล้ว “ชิซึโอกะ” หญิงสาวลองทวนค�า
                “...ปลาทูน่า ปลาชิราสึ ใบชา วาซาบิ... มีอะไรอีกนะ?”
                “เอ๊ะ... พายปลาไหล?”

                                                ี
                                                                ิ
                                                                 ึ
                                                                      ็
                                                 ุ
                                                     ุ
                                                               ี
                                  ั
                            ู
                  ื
                               ี
                               ่
                “อมม ของแปรรปเนยฉนไม่ค่อย... แต่ว่ามก้งซากระด้วย ของดชซโอกะกต้อง
          อาหารทะเลแหละเนอะ”
                “อะ อืม แล้วทีนี้ คือว่า”
                อดีตเพื่อนร่วมชั้นนิสัยดีขยับปมเนกไทสีน�้าเงินเข้มหยุกหยิกพลางเอ่ยต่อ
                     ั
                “จะกลบมาทน่บ่อยๆ กได้อยู่หรอก แต่ไหนๆ กย้ายงานแล้ว ผมอยากย้ายไป
                           ี
                                  ็
                                                    ็
                          ่
                          ี
                                         34
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41