Page 25 - อ่านฟรี! OFF AIR 3 ~YES OR NO คนที่ใช่ ใครที่ชอบ~
P. 25

MICHI ICHIHO


                                          �
          มาก็คงรู้ผ่านวิทยุเอง ทุกคร้งท่สายลมยามค่าคืนพัดมาจนเต็นท์ผ้าโพลีเอสเตอร์กระพือ
                                ี
                              ั
                                    ี
                                                                   ึ
          เคย์ก็จะนึกอัศจรรย์ใจกับความจริงท่ว่าตนอยู่บนดาดฟาบ้านโดยมีเพียงของท่พ่งพาไม่ได้
                                                                  ี
          อย่างเต็นท์หลังนี้กางกั้นรอบด้าน
                                                      ี
                                              ี
                                        ั
                จะว่าไปแล้ว สมัยประถมก็เคยต้งแคมปน่นะ ตอนท่โรงเรียนพาไปเข้าค่าย อ้าง
                              ี
          ว่าเป็นการเรียนนอกสถานท่ ข้าวในหม้อสนามท่แกนข้าวยังไม่สุกชอบกล กับแกงกะหร ่ ี
                                             ี
                        ั
          สีเหลืองรสเจือจางน่นไม่อร่อยเลยสักนิด ไม่เข้าใจด้วยว่าท�าไมพอมืดแล้วต้องร้องเพลง
          รอบกองไฟ เป็นมนุษย์ยุคหินกันหรือไง ถึงได้ล้อมรอบกองไฟแล้วร่าเริงยินดีอย่างน้น เคย์
                                                                     ั
                                                                    ี
          เคยคิดว่าตนคงไม่มีโอกาสรู้สึกว่ากิจกรรมพรรค์น้เป็นเร่องสนุกไปช่วชีวิต ตอนน้ก็ยังคิด
                                                           ั
                                                  ื
                                              ี
          อยู่
                “...อ๊ะ”
                เคย์ร้องขึ้นเมื่อรู้สึกแปลกๆ ตรงปลายเท้า
                “เป็นอะไร?”
                “คัน”

                        ิ
                ดูเหมือนน้วโปงเท้าท่เปลือยเปล่าจะโดนยุงกัดเข้า ในเต็นท์มืดจนมองล�าบาก
                                ี
                                               ั
                                                      ึ
                                                               ี
          เคย์รอให้แสงไฟหมุนเวียนมาหาแล้วอาศัยจังหวะน้นยกเท้าข้นมาดู ตรงท่โดนยุงกัดเป็น
          ตุ่มแดง ไอ้ยุงนั่นบังอาจดูดเลือดจากจุดที่น่าร�าคาญซะได้
                “อุตส่าห์จุดยากันยุงไว้แท้ๆ หรือว่ายุงจะโดนรสชาติหายากดึงดูดนะ?”
                “หมายความว่าไง”

                “รอเดี๋ยวนะ ฉันมียา”

                มีทุกอย่างจริงๆ แฮะ อุชิโอะค้นกระเปาสะพายหลังก่อนจะควักถุงเกลือใบเล็ก
          แบบที่มักจะแถมมากับไข่ต้มออกมา

                “ไม่ใช่ยานี่หว่า”

                “ทาเกลือแล้วหายเร็วนะ”

                                         23
   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30