Page 31 - อ่านฟรี! มารกระบี่ขอรัก (เล่มเดียวจบ)
P. 31

เ
                                                                   ห
                                                                    ยี
                                                                โมเหยียน
                                                                 ม
                                                                  
                                                                โ
                                                                       น
                                                                     ย
            ที่ไม่รู้จักที่ต�่าที่สูงเท่านั้น
                               ี
                                                ั
                                                                  ี
                   ทุกคนไม่รู้ว่าท่พวกเขาพูดออกมาน้นเป็นความจริง คนท่ตะโกน
            ค�านี้ออกมาก็คือลูกพี่พรรคขวานโง่ อวีëหย่งนั่นเอง
                   เมื่อเซียวเฟยได้ยินเสียงของอวีëหย่งก็ดีใจขึ้นมา
                                                               ี
                   Àายใต้สายตาอยากรู้อยากเห็นของทุกคน ร่างของอวëหย่งพุ่งมา
            จากด้านบนกระแทกลงพ้นอย่างแรง แรงกระแทกท�าเอาฝุ†นตลบ การมา
                                 ื
            เยือนนี้มาพร้อมพลังมหาÈาลดั่งอาวุธเทพตกลงมาจากฟ้า
                             ึ
                   เขายืนตรงข้นมา ฝุ†นค่อยๆ เบาบางลง หลังจากทุกคนมองเห็น
            ใบหน้าของเขาอย่างชัดเจนก็ต้องกลั้นหายใจอีกครั้ง

                                                              ี
                                                           ุ
                                                 ู
                                 ั
                   ความหล่อเหลาดงสวรรค์ประทาน รปโฉมประดจเซยน สง่างาม
                                 ่
            ไม่อาจหาผู้ใดเทียบ แผ่กลิ่นอายวีรบุรุษ
                                                             ้
                                                             ั
                                                                ู
                   ถ้าหากบอกว่าความหล่อเหลาสง่างามของอนเจ๋อนนดแขงแกร่ง
                                                        ิ
                                                                  ็
            ทะเยอทะยานจนฟ้าดินเคารพย�าเกรง ความหล่อเหลาของบุรุษผู้น้ก็เปรียบ
                                                                 ี
            ได้กับเซียนจุติลงมา ท�าให้ทุกคนมองจนตาค้าง
                   ถ้าจะมีใครสักคนท่พอเทียบเทียมความหล่อเหลาน้ได้ คงมีเพียง
                                   ี
                                                             ี
            เซียนกระบี่ต้วนมู่ไป๋แล้วกระมัง
                   คนผู้นี้เป็นใครกัน? นี่เป็นค�าถามที่ผุดขึ้นมาในใจของทุกคน
                   “นางเป็นสตรีของข้า เจ้าจะแย่งไปไม่ได้” อวëหย่งพูดเสียงดังฟังชัด
                                                      ี
            ประกาÈความเป็นเจ้าของอย่างเผด็จการ

                   ค�าพูดเดียวก่อเกิดคลื่นกระทบหลายพันระลอก ทุกคนสูดหายใจ
            เข้าลึกอย่างตกตะลึง

                   “เขาหมายความว่าอย่างไร?”

                   “สตรีของเขา? จะบอกว่าเป็นสตรีของบ้านเขากระมัง”

                                                                          29
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36