Page 27 - อ่านฟรี รักของคุณอุ่นหัวใจ (เล่มเดียวจบ)
P. 27

รักของคุณอ่นหัวใจ
                                            ุ


                มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้จริงๆ น่ะเหรอ
                                                        ื
                เคยได้ยินว่าถ้ารู้สึกตกใจมากเกินไป คนเราจะตัวแข็งท่อไร้การตอบสนอง ทว่า
                            ั
                                         ิ
          สองสามวินาทีหลังจากน้นปากของเขาก็เร่มขยับโดยอัตโนมัติ ราวกับเป็นกิริยาต่อต้าน
          ทฤษฎีที่ว่ามา
                                                                    ี
                                        ี
                            ั
                “อะ...เอ่อ ผมต้งตารอคอยเล่มท่สามมาตลอดเลยครับ แต่ว่าวันแรกท่วางแผง
                                                            ิ
                      ั
                        ื
                                                       ้
                                                     ั
                                                     ่
                          ็
                                                       ื
                                ั
                                                                       ิ
                                                                   ็
          ผมแวะไปร้านหนงสอกพบว่ามนขายหมดไปแล้ว เลยต้องสงซอจากอนเทอร์เนต เพงส่ง
                                                                       ่
          มาถึงเม่อวานน้เองครับ และผมก็ต่นเต้นท่จะได้อ่านต่อในช่วงพักมากๆ วันน้เลยท�าเมน ู
               ื
                                                                  ี
                                        ี
                                   ื
                     ี
          ท่กินได้ด้วยมือเดียวเพ่อท่จะกินข้าวกล่องไปด้วย อ่านหนังสือไปด้วย... อะ ขอโทษครับ
           ี
                             ี
                          ื
          ผมพูดอะไรออกไปเนี่ย”
                                                 ี
                                                               �
                                       ื
                         ี
                                                  ั
                จนถึงตอนน้ริทสึก็ยังไม่อยากเช่อเลยว่าคนท่ต้งใจฟังตัวเองพูดน้าไหลไฟดับอยู่
          นี้เป็นนิชิ รินทาโร่ รู้สึกเหมือนไม่ใช่เรื่องจริงเลยสักนิด
                “ข้าวกล่องนั่น ท�าเองเหรอ?”
                เพราะอีกฝายเป็นนักเขียนที่ชื่นชอบ ริทสึเลยตอบสนองได้อย่างล่าช้า
                “...ครับ”
                                                  ี
                “สุดยอดเลยนะ ผมไม่เก่งเร่องท�าอาหาร การท่เธอท�าข้าวกล่องหน้าตาน่าอร่อย
                                    ื
          แบบนี้ออกมาได้เนี่ยน่าอิจฉามากเลย เอ่อ ขอโทษที่มาขัดจังหวะตอนกินข้าวนะ เชิญกิน
          ต่อตามสบายเลย”
                                               ิ
                                                                  ู
                                                 ั
                                                                       ื
                                ้
                                  ี
                                ิ
                รนทาโร่บอกแล้วใช้นวเรยวยาวทน่าจะหยบจบอะไรคล่องแคล่วจนดไม่เหมอน
                 ิ
                                         ี
                                         ่
                                                              ็
                                          ื
          คนทาอาหารไม่เก่งเลยสักนิด ฉีกฝาถ้วยนาเช่อมแล้วเทลงในถ้วยลัตเตเยนของตวเองก่อน
                                                                   ั
             �
                                        ้
                                        �
          จะคนให้เข้ากันด้วยหลอด
                                 ี
                  ื
                เม่ออยู่ต่อหน้าอีกฝายท่เป็นนักเขียนคนน้น ริทสึรู้สึกว่ากลืนอาหารลงคอได้อย่าง
                                              ั
          ยากล�าบากเหลือเกิน เขาเลื่อนข้าวกล่องไปข้างๆ แล้วยกกาแฟลัตเตที่ได้รับจากรินทาโร่
          ขึ้นดื่มอย่างเคอะเขิน
                                         24
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32