Page 54 - อ่านฟรี! รักหมดใจ MY HERO เล่มเดียวจบ
P. 54

สัมผัสใจ
                                        ส ่ ือวิญญาณ

                  เซนริตอบกลับตรงๆ ดูไม่มีท่าทีเหนื่อยล้าจากการขับรถทางไกลเลย

                          ี
                                   ั
                                                                    ั
                  ‘ช่วยไม่ได้น่ ก็เธอไม่มีท้งแอ็กเคานต์โซเชียลมีเดียท้งอีเมล ไม่มีกระท่งอุปกรณ์
                                                        ั
           ส่อสารให้ติดต่อกัน ถ้าจะจีบเธอก็ต้องเดินทางไปหาเท่าน้น แต่ถ้าเธอมีธุระอย่างอ่นอยู่
                                                      ั
            ื
                                                                        ื
           แล้ว ฉันยูเทิร์นกลับได้นะ’
                  “จีบ...”
                  เป็นค�าที่เย้ายวนอย่างน่าประหลาด ท�าเอาหัวใจของมิโคโตะเต้นรัว
                  ...บ้าหรือเปล่า นี่เราคิดอะไรอยู่เนี่ย ที่ว่าจีบหมายถึงในฐานะจิตรกรต่างหาก

                  พอเห็นหลานชายส่ายศีรษะขวับๆ ปูก็มองมาด้วยสีหน้ากังวล มิโคโตะสังเกต
           เห็นดังนั้นก็รีบตั้งสติและจับสมาร์ตโฟนให้แน่นกว่าเดิม

                  “...เข้าใจแล้วครับ ผมไม่มีธุระอะไรเป็นพิเศษ ขับรถระวังๆ ด้วยนะครับ”
                  ‘ขอบใจมาก...งั้นไว้ใกล้ถึงแล้วฉันติดต่อไปหาอีกที’

                  ...โอคุสึกิซังมาหาอีกแล้ว...!

                  หลังวางสายมิโคโตะรีบพับฟูกนอน เปลี่ยนจากชุดยูกาตะที่สวมใส่แทนชุดนอน
                                     ี
                                                ี
                     ิ
                  ื
           มาเป็นเส้อเช้ตกับกางเกงยีนแบบท่ใส่เป็นประจ�า ท่จริงถ้ารู้ว่าจะมีแขกมาหาก็ควรแต่งตัว
           ให้เรียบร้อยกว่าน้หน่อย ทว่าชีวิตประจ�าวันของมิโคโตะมีเพียงช่วยงานปูและวาดรูป ใน
                        ี
           ตู้จึงไม่มีเสื้อผ้าดูดีกว่านี้ให้สวมใส่
                                                                         ุ
                  มิโคโตะกินอาหารเช้าททัตสึโกโร่ท�าให้ ขณะท�าความสะอาดห้องท่ไม่ได้รกรงรัง
                                                                  ี
                                   ่
                                   ี
                                              ้
                    ่
                                                 ่
                                                     
                                  ์
           สักเทาไรอยูนั้นเซนริก็โทรศัพทมาอีกครั้ง พอไดยินวาอีกฝายจะถึงในอีกสิบนาที มิโคโตะ
               ่
           ก็คว้าสมุดสเกตช์ภาพกับกล่องดินสอแล้วว่งออกจากบ้านทันที ปล่อยให้ปูประหลาดใจ
                                           ิ
           กับความกระฉับกระเฉงของหลานชายตัวเอง
                  “...โอคุสึกิซัง!”
                  ขณะมิโคโตะรออย่างกระวนกระวายใจอยู่ตรงทางเข้าหมู่บ้าน รถสีเงินคุ้นตาก ็
           แล่นเข้ามาใกล้ มิโคโตะรีบกระโดดไปยืนขวางหน้าและโบกมือขวับๆ

                                          52
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59