Page 38 - อ่านฟรี ไขปริศนาลับกับนายท่าน
P. 38

ไขปริศนาลับกับนายท่าน



                                                                   ี
                                                                 ั
                “สามปก่อนแม่ผมจากไปกะทันหันเพราะหลอดเลือดในสมองแตก ท้งท่ก่อนหน้า
           ั
          น้นยังดูแข็งแรงมากๆ และแทบไม่เคยเป็นหวัดเลย แม่เป็นคนร่าเริง ชอบดาราเกาหลี แม่
                              ื
                                                                      ิ
          พูดอยู่เสมอว่าไว้เกษียณเม่อไร จะตามไปดูคอนเสิร์ตถึงประเทศเขา...แม่เป็นคนย้มเก่ง
          กินเก่ง...ตั้งใจฟังเรื่องที่ผมเล่าเสมอ...เป็นแม่ที่ดีมากๆ ครับ”
                ข้างในจมูกเริ่มแสบ เสียงเริ่มสั่นเครือ

                “...ขอโทษด้วยครับ ผมพูดมากเกินไป”

                อายูมุพยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองและกล่าวขอโทษ คุณมิตสึฮิสะค่อยๆ ส่าย
          ศีรษะราวกับจะบอกว่า ‘ไม่เป็นไร’ ดวงตาของเขาก็ชุ่มชื้นขึ้นเล็กน้อยเช่นกัน

                “เป็นแม่ที่ดีมากสินะ?”

                “ครับ!”
                “...แล้วแม่เธอ...มีความสุขไหม?”

                เป็นค�าถามชวนให้ฉงน อายูมุครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนพยักหน้าตอบ
                              ่
                                                                 ่
                            ็
                        ิ
                                      ่
                                                      ื
                                                          ่
                                                   ุ
                                           ่
                                             ี
                   ั
                “ครบ ทจรงผมกไมเคยถามแมหรอกวามความสขหรอเปลา...ตอนพอจากไป แม ่
                      ่
                      ี
                                                                   ิ
          ร้องไห้หนักมาก...ร้องไห้ไม่หยุดจนนึกว่าดวงตาจะละลายไปเสียแล้ว...แต่ผมคดว่าแม่ม ี
          ความสุขครับ แม่รักพ่อกับผมมากๆ...แถมยังมีเพื่อนเยอะ...”
                ไม่ได้ ขืนเล่ามากกว่านี้มีหวังได้ร้องไห้แน่
                                               ี
                อายูมุก้มหน้าลงและสูดหายใจเข้าลึกๆ ท่น่เป็นท่ท�างาน จะแสดงกิริยาไม่น่าด ู
                                                    ี
                                                ี
          ไม่ได้
                “งั้นหรือ...แม่เธอ มีความสุขสินะ...”
                เสียงพึมพ�าฟังดูมีความสุข ทว่าความเหงากลับอยู่เหนือกว่า
                “เอ่อ ไม่ทราบว่าท่านกับแม่ของผม...”
                ท�าไมเจ้าของเครือบริษัทยักษ์ใหญ่ถึงอยากรู้เร่องแม่ของตนด้วย อายูมุอยากรู้
                                                  ื
                                                                      ั
          เหตผล ทว่าจังหวะน้นเอง “อะแฮ่ม!” ทาจบานะทอยข้างๆ จงใจสงเสียงกระแอมขดจงหวะ
                                                                    ั
                        ั
                                             ่
                                             ี
                                               ู่
            ุ
                                                        ่
                                       ิ
                                         36
   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43