Page 8 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 8
วข
ทำสสำวของทำนแมทัพ
ทำ
สสำ
ัพ
นแมท
องทำ
เข้ำไปกอดขำม้ำสีนิลตัวนั้นของเขำไว้อย่ำงไม่คิดชีวิต
ทุกคนล้วนตกใจกันหมด ไม่มีใครคิดว่ำนำงจะกล้ำพุ่งเข้ำไปกอด
ี
ื
ิ
ขำม้ำคู่ใจของผู้บัญชำกำร แต่ท่เหลือเช่อย่งกว่ำคือม้ำสีนิลท่ปกติไม่เคย
ี
ยอมให้คนแปลกหน้ำคนใดเข้ำใกล้เลยนอกจำกผู้บัญชำกำรคนเดียวตัวน้น
ั
กลับไม่มีท่ำทีจะยกกีบเท้ำข้นมำถีบนำงออกไป เพียงแค่ส่งเสียงร้องเบำๆ
ึ
ิ
่
่
ู
ั
่
และพ่นลมฟ„ดฟำดทำงจมกรำวกบจะแสดงควำมเยอหยงและควำมไมพอใจ
ของตนเท่ำนั้น
้
แมแต่ตัวชำยหนุมเองก็ดูจะแปลกใจกับป¯ิกิริยำของมำคูใจตนไม ่
้
่
่
น้อย เขำเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
ี
“ใต้เท้ำ ได้โปรดไว้ชีวิตข้ำด้วย!” จูเหยียนอว้กอดขำของม้ำเอำไว้
แน่น วิงวอนร้องขอชีวิต
ี
ื
ี
ิ
ชำยหนุ่มมองดูนำงน่ง หร่ตำลงเล็กน้อย “ข้ำไม่ท�ำเร่องท่ไร้ประโยชน์
เจ้ำเป็นใคร? เหตุใดข้ำจึงต้องไว้ชีวิตเจ้ำ”
หำกเขำรู้ว่ำนำงเป็นบุตรสำวของขุนนำงต้องโทษ ชีวิตน้อยๆ ของ
นำงคงจะรักษำไว้ไม่อยู่แน่ จูเหยียนอวี้เม้มริม½‚ปำกอย่ำงขมขื่น ตอบโดย
ี
ี
เล่ยงค�ำถำมท่เขำถำมเก่ยวกับตัวตนของนำง “ขอเพียงใต้เท้ำไม่ฆ่ำข้ำ ข้ำ
ี
ยินดีจะท�ำตำมค�ำสั่งท่ำนทุกอย่ำง”
ิ
“ช่ำงอวดดีย่งนัก!” เขำไม่โกร¸แต่กลับหัวเรำะออกมำแทน แววตำ
เย็นยะเยือก “เจ้ำคิดว่ำเจ้ำมีสิ่งใดจะท�ำให้ข้ำได้?”
“ข้ำ...”
ี
ี
ข³ะท่จูเหยียนอว้พูดออกมำ นำงก็รู้สึกได้ถึงควำมเย้ยหยันท่ส่อง
ี
ั
ั
ั
ประกำยผ่ำนดวงตำสีนิลคู่น้นของเขำ นำงชะงักไปช่วข³ะ เส้ยวเวลำน้น
ี
นำงได้รับรู้ว่ำตนเองช่ำงน่ำสมเพชนัก ด้วยรูปโฉมของนำงในเวลำน้ยังจะม ี
ี
6
