Page 30 - อ่านฟรี! ที่รักของใจคือใครกัน (เล่มเดียวจบ)
P. 30

KIRIE MAKOTO


                                                                ่
                         �
                                                                    ื
                                                                ิ
                                                   ื
                                                     ิ
                                ั
                                                             ็
          และมีไฟส่องสว่าง ทาให้แต่งตวได้เรียบร้อยกว่าปกติ เส้อเช้ตก็ไม่เหมนกลนเหง่อเพราะ
          ไปซื้อจากร้านราคาย่อมเยามาเปลี่ยนแล้ว
                เฮ้อ เหตุที่ยังทอดถอนใจเป็นเพราะรู้สึกผิดหวัง คล้ายกับมีเมฆครึ้มปกคลุมอยู่
                                                   ั
                               ื
          เหนือศีรษะ เน่องจากลืมถามช่อแซ่ของหนุ่มเจ้าเสน่ห์คนน้นมา ย่งคิดก็ย่งเสียดาย อากิระ
                                                             ิ
                                                        ิ
                    ื
          ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับชายที่เข้ามาเป็นแรงกระตุ้นครั้งแรกในชีวิตของเขาเลย จ�าได้ว่าหลังจาก
                                                       ิ
                                             ื
          เสร็จกิจอีกฝ่ายมีชวนคุยบ้าง แต่เขาถูกความเหน่อยล้าชวนเคล้มและความง่วงงุนครอบง�า
          เลยท�าได้แค่ละเมอตอบงึมง�าก่อนผล็อยหลับไป
                ...โอย โง่เป็นบ้าเลย
                                                                       ั
                                                         ั
                อย่างน้อยถ้าถามช่อไว้ก็ยังพอมีเบาะแสให้ตามหาได้ ต้งแต่ต่นมา น่เป็นคร้งท ่ ี
                                                             ื
                                                                  ี
                              ื
          เท่าไรแล้วไม่รู้ที่อากิระก่นด่าความสะเพร่าของตัวเอง
                ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ควรกลัดกลุ้มจนไม่มีสมาธิดูห้อง แปะ อากิระตบแก้มตัวเอง
          เบาๆ ก่อนหันไปทางหน้าต่าง
                ในย่านออฟฟศแบบนี้ ไม่รู้ส่วนใหญ่จะเป็นห้องส�านักงานให้เช่ามากกว่ารึเปล่า
             ู
                                                 ่
            ่
                                            ิ
                                                      ่
                                               ิ
                                  ้
                             ่
                             ู
                         ี
                          ิ
          แตดจากแบบแปลนท่ตดอยบนหนาต่างแล้ว อากระคดวาคงไมมีปัญหา เอาละ เขารวบรวม
          สติก่อนผลักประตูกระจกที่มีชื่อบริษัทสีทองติดอยู่เข้าไป
                “สวัสดีครับ ผมก�าลังมองหาห้องเช่าอยู่...พอดีได้นามบัตรของคุณโมจิซึกิมา ไม่
          ทราบว่าเขาอยู่รึเปล่าครับ”
                อากิระลองเอ่ยช่อออกไปก่อน เพราะเกรงว่าอาจจะเคยได้นามบัตรมาจากเจ้าตัว
                            ื
          โดยตรงแต่จ�าไม่ได้ ทว่าชายหนุ่มท่ออกมาต้อนรับกลับบอกว่า “ขอโทษครับ ตอนน้โมจิซึก ิ
                                  ี
                                                                     ี
          ไม่อยู่”
                “เขาพาลูกค้าท่านอ่นไปดูห้องน่ะครับ น่าจะใช้เวลาอีกสักพัก ถ้าคุณลูกค้าสะดวก
                              ื
          จะรอก็ได้นะครับ...”
                     ่
                            ั
                  
                                                                         ิ
                “อะ ไมเป็นไรครบ นาจะไม่เคยเจอกนมากอน คดวานามบตรคงตดมากบใบปลว
                                                                   ั
                                              ่
                                          ั
                                                    ่
                                                  ิ
                               ่
                                                               ิ
                                                          ั
                                         27
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35