Page 12 - อ่านฟรี! ที่รักของใจคือใครกัน (เล่มเดียวจบ)
P. 12

1







                ค�ากล่าวท่ว่า ‘อย่าด่มเหล้าจนเมาหัวราน้า’ เขาเข้าใจเป็นอย่างดี เข้าใจ แต่น่า
                               ื
                                              �
                        ี
          เสียดายที่มิโตะ อากิระเป็นประเภทที่ ‘ดื่มแล้วเอาหัวราน�้า’ ทุกที
                อย่างวันน้ท่มากินเล้ยงหลังส่งมอบงานให้ลูกค้า ภารกิจท่ส�าคัญท่สุดของเขาคือ
                         ี
                        ี
                               ี
                                                                ี
                                                          ี
                      ื
                                    ึ
                             ี
                                                                      ิ
          บังคับตัวเองให้ด่มแต่พอด อย่าให้ถงขนาดท�าตัวกกขฬะหรือประคองสติไม่อยู่ เดมพัน
                                               ั
                ี
          ของงานน้ข้นอยู่กับว่าคนคออ่อนท่รักในรสชาติน้าเมาอย่างเขาจะควบคุมตัวเองได้มากแค่
                                            �
                 ึ
                                  ี
                                                ี
                                                    ี
                                                      ั
          ไหน แต่น่าเสียดายท่เขาพ่ายแพ้หมดรูป เพราะงานเล้ยงท่มีท้งอาหารทะเลจากฮอกไกโด
                         ี
                  ี
          และเหล้าญ่ปุ่นแบบไม่อ้น หลอกล่อให้เขาติดกับเต็มเปา ขณะก�าลังย่ามใจคิดว่าจิบนิด
                           ั
          จิบหน่อยคงไม่เป็นไร อากิระก็เผลอกระดกเข้าปากไปสิบรอบแล้ว
                ด้วยเหตุนี้วิศวกรระบบวัยยี่สิบเก้าปผู้เมาหัวราน�้าจึงถือก�าเนิดขึ้น
                แย่ตรงท่เวลาเมาเขามักจะข้เล่นมากไปหน่อย อย่างตอนท่ถูกหัวหน้ายุคฟองสบ ู่ 1
                      ี
                                                          ี
                                    ี
          ผู้ถอคติได้หมดท้งชายหญิงแซวว่า “มิโตะคุง กลับบ้านไหวรึเปล่า? อยู่ด่มกาแฟโต้ร่งกับ
                                                                      ุ
                                                              ื
            ื
                      ั
                       ั
                                    ี
          ลุงไหม?” คนปกติท่วไปคงล�าบากใจท่จะตอบ แต่อากิระถึงขนาดกล้ารับมุกว่า “แหม หัวหน้า
                                                                  ี
                                                                   ั
                                                ั
          ละก็ ถ้าจะชวนผม ต้องเป็นห้องสวตโรงแรมหรูเท่าน้นนะครับ” ผลคือเขาตกท่น่งล�าบาก
                                   ี
          1  ผู้ที่เกิดในช่วงป ค.ศ.1965-1970 และเข้าสู่วัยท�างานในยุคฟองสบู่ของญี่ปุ่นพอดี
                                         9
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17