Page 25 - อ่านฟรี! พันธะสาป เล่ม 2
P. 25

à«‹ÍËÃ
                                                                à«‹ÍËÃ
                                                                à«‹ÍËÃ
                                                                à«‹ÍËÃ
                                                                à«‹ÍËÃ
                                                                à«‹ÍËÃ
                                                                à«‹ÍËÃ
                                                                à«‹ÍËÃ
                                                                à«‹ÍËÃ
                                                                à«‹ÍËÃÙ¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§
            มือเจ้า ความสงสัยของข้าก็หายไปจนหมดสิ้น”
                   “นี่นะหรือ?” เซวียนชิงจับก�าไลข้อมือเอาไว้ตามสัญชาตญาณ “นี่...
            เป็นแค่ของเล่นในวัยเยาว์ของอาลั่วเท่านั้น”

                   “มิใช่ ก�าไลบนมือของเจ้าเป็นยาสมุนไพรหายากที่มีชื่อเรียกว่า ‘ปะการัง

            หินเทา’ ฤทธิ์ของมันสามารถซึมซาบเข้าสู่ม้ามได้ทางผิวหนัง ออกฤทธิ์เสริม

            กับสรรพคุณในร่างกายของมนุษย์ยาหนอนพิษหมื่นนาคา ร่างกายของเจ้าจะ

            แข็งแรงขึ้นเพราะมัน พร้อมกันนั้นฤทธิ์ยาในร่างของเจ้าก็จะสูงขึ้นด้วยเช่นกัน”
                   “...!”

                   ในยามนี้เองเด็กหญิงตัวน้อยบนตั่งนุ่มก็ตื่นขึ้นมา นางร้องอ้อแอ้อยู่

            สองสามทีก่อนจะแผดเสียงร้องไห้โยเย
                   เสียงร้องไห้ของทารกน้อยดึงความสนใจของผู้ใหญ่ภายในห้องทั้งสอง

            คนกลับมา เซวียนชิงรีบร้อนเดินเข้าไปดู จากนั้นอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาปลอบโอ

            เลียนอย่างแม่นม เมื่อเห็นท่าทางเช่นนี้ของเขา หานหมิงรั่วก็ถอนหายใจเฮือก

            ใหญ่

                   เซวียนชิงมิใช่คนชั่วช้าสามานย์อันใด ถึงแม้ปูมหลังฐานะจะไม่ค่อยดี
            แต่ความประพฤตินับว่าไม่เลว เพราะเหตุนี้หานหมิงรั่วจึงมิอาจใจร้ายใจด�า

            มองดูเขาตายอย่างอยุติธรรมได้ แม้ว่าก่อนหน้านี้เขาเองก็มุ่งมั่นจะหาวิธีรักษา

            หนอนพิษให้อาลั่วให้ได้ บัดนี้ก็หาเจอแล้วจริงๆ แต่ว่าผลลัพธ์เช่นนั้นเป็นสิ่ง
            ที่คนเป็นแพทย์อย่างเขามิอาจยอมรับได้

                   “ข้าหวังว่าอาลั่วจะหายดี แต่หากต้องสังเวยด้วยชีวิตผู้อื่น ข้าก็

            มิเห็นด้วยเท่าไร” หานหมิงรั่วเอ่ย “หลักการของข้าก็มีเท่านี้ ดังนั้นข้าหวังว่า

                                                                      23
   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30