Page 12 - อ่านฟรี สำรับยาภรรยายอดรัก
P. 12
ส�ำรับยำภรรยำยอดรัก�ำรับยำภรรยำยอดรัก
10 ส
ความสามารถของเมืองหลวง ยิ่งกว่านั้นยังเป็นโฉมสะคราญอันดับหนึ่งแห่ง
ราชวงศ์อู่ เพียงนางปราก¯กาย บรรยากาศรอบๆ ก็จะสงบลงโดยธรรมชาติ
ขณะนี้ก็เช่นกัน หลังจากทุกคนส่งเสียงอุทานอย่างตื่นตะลึงและชื่นชมแล้วก็เงียบ
ลงพร้อมกัน จ้องมองนางเยื้องย่างเข้าไปในจวนองค์หญิงด้วยความยกย่องชื่นชม
บ่าวหญิงที่ได้รับการฝƒกฝนมาเป็นอย่างดีคนหนึ่งก้าวน�าไปด้านหน้าเพื่อ
น�าทาง และอันเฉิงเยียนผู้คุ้นชินกับเสียงอุทานอย่างชื่นชมของผู้คนมาอย่าง
ยาวนานก็ตามไปด้วยอากัปกิริยาไร้ที่ติ แม้จวนองค์หญิงจะโอ่โถงงามสง่า ก้าว
หนึ่งก้าวก็เห็นหนึ่งทิวทัศน์ แต่ทั้งหมดนี้ไม่อยู่ในสายตานางสักนิด เพราะนาง
เชื่อว่าตนเองก็เป็นภาพวาดภาพหนึ่ง เพียงนางอยู่ที่ใด ทิวทัศน์อันงดงามย่อม
ถูกบดบังจนสีสันซีดจาง และนางก็จะกลายเป็นสิ่งที่งดงามที่สุด เป็นทิวทัศน์ที่
โดดเด่นจับตาที่สุด
“แม่นางอัน เจ้ามาได้สักที!” ซูซิ่วซิ่วเห็นนางเข้ามาในสวนก็ร้องเรียกนาง
เสียงสูงอย่างกระตือรือร้น
นางคือบุตรีคนที่สามจากภรรยาเอกของเสนาบดีกรมขุนนางซูเหมี่ยน
ความสามารถธรรมดา อาศัยกัดฟ˜นเรียนอย่างล�าบากยากเย็นจึงสามารถ
ออกหน้าออกตาได้ เพียงเพราะมารดาของนางกับหมิงอันต้าจ่างกงจู่มีความ
สัมพันธ์ไม่เลวนางจึงเข้าร่วมงานจิบชาร่ายบทกวีนี้ได้ ปกตินางมักกระตือรือร้น
ในการผูกมิตรกับอันเฉิงเยียนอยู่เสมอ หากท�าให้ผู้อื่นคิดว่านางเป็นสหายของ
อันเฉิงเยียนได้ เช่นนั้นผู้อื่นก็จะมองนางสูงกว่าเดิม
อันเฉิงเยียนมิใช่ไม่รู้แผนการของซูซิ่วซิ่ว แต่นางมิได้ใส่ใจมากมาย
หญิงสาวดาÉดื่นอย่างซูซิ่วซิ่วอยู่รอบกายนางก็มีแต่จะท�าให้นางโดดเด่นยิ่งขึ้น
ดังนั้นนางจึงไม่ได้ถอยห่างถึงพันลี้ 3
อันเฉิงเยียนแย้มยิ้มบางเบา
“แม่นางซู”
ซูซิ่วซิ่วมองรอยยิ้มจางๆ ดุจดอกไม้เบ่งบานของอันเฉิงเยียน ในใจอิจฉา
3 1 ลี้ เทากับ 500 เมตร สํานวนถอยหางถึงพันลี้ จึงหมายถึงการทําตัวเหินหาง ไมอยากของแวะดวย
