Page 15 - อ่านฟรี NEZ 1
P. 15
YUURI EDA
เขาตัดสาย หมุนตัวเปลี่ยนทิศเก้าสิบองศา มุ่งหน้าไปที่เคาน์เตอร์ต้อนรับ
ชุดค�าถามเมื่อกี้คงเป็นบททดสอบบางอย่าง ต้องเป็นทักษะในการสังเกตแน่นอน
ถึงจะกะทันหันไปหน่อย แต่ก็ไม่ใช่ค�าถามยากเย็นอะไร ตอบได้ขนาดนั้นต้องผ่านเกณฑ์
อยู่แล้ว
พอแจ้งกับพนักงานที่อยู่ใกล้ๆ อีกฝ่ายก็น�าเขาไปขึ้นลิฟต์ที่พาไปสู่ชั้นห้องพัก
พนักงานขึ้นมาด้วยแล้วเสียบคีย์การ์ดเข้าไปในช่อง พูดอีกอย่างคือ มันคงเป็น
ชั้นพิเศษ ระบบนี้จะช่วยป้องกันไม่ให้คนนอกเข้าได้ ยกเว้นแขกที่มาพัก
พวกเขาลงที่ชั้นห้าสิบสอง
พนักงานอายุน้อยผู้นอบน้อมพาไปถึงหน้าห้อง เมื่อเอ่ย “ขอบคุณ” เด็กหนุ่มก็
ค้อมหัวให้แล้วจากไป
เขากดกริ่งเรียก
ประตูเปิดออกในเจ็ดวินาทีถัดมา ไม่จ�าเป็นต้องมองนาฬิกาก็รู้ว่าเวลาผ่านไป
เท่าไร
“เชิญค่ะ”
สุภาพสตรีที่ปรากฏตัวด้วยรอยยิ้มท�าเอาพูดไม่ออกไปชั่วขณะ นี่เป็นเรื่องที่เหนือ
ความคาดหมาย แต่เขาก็ไม่แสดงอาการสับสนผ่านทางสีหน้า “ยินดีที่ได้รู้จักครับ” เขา
เอ่ยพลางก้มศีรษะ
“พอมาอยู่ตรงหน้าแล้วตัวใหญ่จังเลยค่ะ สูงเท่าไรหรือคะ?”
“ร้อยแปดสิบหกเซนติเมตร จากที่เคยวัดเมื่อสามปีก่อนครับ”
“สูงกว่าฉันตั้งสี่สิบเซนติเมตรแน่ะ เข้ามาสิคะ”
เมื่อเดินเข้าไปตามค�าเชิญ ก็พบห้องนั่งเล่นกว้างขวางกับหน้าต่างบานยักษ์
ทิวทัศน์ใจกลางกรุงโตเกียวแผ่กว้างอยู่หลังกระจก... มองเห็นชินจูกุซึ่งเป็นย่าน
ธุรกิจอีกแห่งอยู่ลิบๆ พระราชวังรับรองแขกบ้านแขกเมืองอันโอ่อ่าแทรกตัวอยู่กลางพื้นที่
สีเขียวทางขวามือ ช่างเป็นทัศนียภาพที่งดงามเสียจริง ในห้องไม่มีเตียง แสดงว่าเป็นห้อง
สวีท ประตูทางขวามือที่อยู่ลึกเข้าไปคงเป็นห้องนอน หากคะเนจากความกว้างของห้อง
นั่งเล่น ประกอบกับห้องนอนและห้องอาบน�้า ที่นี่น่าจะกว้างราวร้อยตารางเมตรทีเดียว
“เชิญนั่งค่ะ”
13
