Page 25 - อ่านฟรี! ท่านเคานท์กำมะลอกับผู้กล้าในตำนาน 8
P. 25
MIMORI SEIKE
“เป็นเพียงสมมติฐานนะครับ คือฝ่าบาทน่าจะเข้าใจว่าคนเก็บของของ
พระองค์ได้คือเฟร็ด.... ด้วยเหตุนี้ฝ่าบาทจึงตรัสกับคุณว่า คุณต้องพาตัวนักกวี
ปริศนามาให้ได้ก่อน ถึงจะยอมเชื่อว่าคุณเป็นผู้บริสุทธิ์”
“ของที่ท่านเซซิเลียท�าตกเกี่ยวอะไรกับบทกวีสรรเสริญเฟร็ดด้วย?”
ริฮาร์ทหลบสายตาแสดงท่าทีล�าบากใจ นี่มันอะไรกัน มิเรย์เอียงศีรษะ
(เป็นเรื่องพูดยากหรือ? อาจเป็นเรื่องที่ไม่อยากให้ฉัน.... ไม่สิ ไม่อยากให้
เฟร็ดรับรู้ ถ้าเฟร็ดรู้ฝ่าบาทอาจล�าบาก ฝ่าบาทอาจอับอาย.... บทกวีที่เฟร็ดส่งไป
ให้สารกุหลาบขาว....)
อ๊ะ ขาของมิเรย์หยุดกึก เธอนึกถึงสีหน้าตื่นตระหนกของเจ้าหญิง และ
ความเป็นไปได้อย่างหนึ่งก็ผุดลอยขึ้น
“ของที่ท่านเซซิเลียท�าตก คือสมุดรวมบทกวี....?”
“ก็.... อะไรประมาณนั้นแหละครับ”
ริฮาร์ทยิ้มก�ากวม เป็นความลับครับ ชายหนุ่มกล่าวเสริม ใบหน้ามิเรย์
ซีดเผือด
“หมายความว่า เฟร็ดบังเอิญเก็บสมุดรวมบทกวีที่ท่านเซซิเลียเขียนพรรณนา
ถึงเขาได้ และน�าไปส่งให้สารกุหลาบขาว.... อย่างนี้ใช่ไหม?”
ริฮาร์ทยิ้มเฝื่อน ท�าหน้าเหมือนไม่รู้จะตอบอย่างไรดี มิเรย์จินตนาการภาพ
ตาม แล้วอารมณ์โมโหก็พลันเดือดพล่านประหนึ่งเป็นเรื่องของตัวเอง
“ผู้ชายไร้คุณธรรม! บังอาจมาเหยียบย�่าความรู้สึกใสซื่อบริสุทธิ์ ศัตรู
ตัวฉกาจของผู้หญิงทุกคนบนโลก! ต้องเตะสักป้าบสองป้าบถึงจะสาแก่ใจ!”
ท�าแบบนี้ให้อภัยไม่ได้ ยิ่งเป็นพี่ชายของตัวเองแล้วด้วย มิเรย์ไม่สามารถ
ทนอยู่เฉยได้แน่ เธอต้องน�าสมุดรวมบทกวีของเซซิเลียกลับคืนมา และปิดคดีนี้
ให้ส�าเร็จด้วยตัวเอง
“นี่ นักกวีคนนั้น.... บอกว่าจะมาส่งบทกวีทุกวัน หากดักรอหน้าห้อง
ส�านักงานของสมาคม น่าจะมีโอกาสเจอตัวเขาหรือเปล่า”
“นั่นสินะครับ.... ลองดูกันไหม?”
“คุณจะมากับฉันด้วยหรือ?”
23
