Page 12 - อ่านฟรี! สัมผัสรัก หัวใจหมาป่า
P. 12
สัมผัสรัก หัวใจหมาป่ า
หูสุนัข รวมทั้งหางฟูหนาตรงบั้นท้ายด้วย เขาคงตาฝาดไปเองที่เห็นมันไหวเบาๆ
ถึงกระนั้นก็สมจริงเหลือเกิน
“ท�าออกมาประณีตน่าดูเลยแฮะ”
ชายคนนั้นท�าหน้าฉงนก่อนหันกลับไปมองด้านล่างอีกครั้ง ที่เห็นลิบๆ กลาง
หุบเขาคือผืนนากว้างขนาบแม่น�้า ทางหลวงมีรถบรรทุกวิ่งผ่านเป็นบางคราว หลุดจาก
หุบเขาไปคือสถานีเชื่อมต่อของรถไฟและโมโนเรล เมืองใหญ่ฝั่งนู้นเต็มไปด้วยแสงไฟระยิบ
ระยับ
“ที่นี่ที่ไหน”
ชายหนุ่มเปิดปากถามเป็นครั้งแรก สุ้มเสียงทุ้มต�่าเข้ากับรูปลักษณ์ อีกทั้งยัง
กังวานแฝงอ�านาจอย่างน่าประหลาด
“สวนบ้านฉันเอง หลงทางมาหรือไง?”
“เกิดอะไรขึ้นกับหางของเจ้า มันขาดไปแล้วหรือ?”
ชายหนุ่มไม่สนใจค�าถาม แต่กลับก้มลงมาแล้วดมตามตัวเขา คิโยอากิหัวเราะ
กับพฤติกรรมเยี่ยงสุนัขของชายคนนั้น
“พูดอะไรของนาย ฉันเป็นเจ้าของบ้านนี้ ไม่แต่งคอสเพลย์หรอก”
หมอนั่นท่าทางไม่เชื่อ อ๊ะ เขาหลุดเสียงร้องโง่ๆ เมื่ออีกฝ่ายเอื้อมมือมาส�ารวจ
บั้นท้าย จากนั้นคว้าใบหูของเขาและพยายามยืดมันออก
“ตระกูลลิง....ชนิดหนึ่งรึ?”
ว่าแล้วก็จับศีรษะเขาหันไปมาด้วยสีหน้าจริงจัง คิโยอากิแบะปาก
“บุกรุกบ้านคนอื่นโดยพลการแล้วยังหาว่าเขาเป็นลิงอีก เสียมารยาทจริง นาย
เข้ามาทางไหนกันแน่เนี่ย”
อีกฝ่ายยกมือลูบคาง กวาดตามองรอบๆ
“คงลอดผ่านประตูเข้ามา”
“เอ๋ โกหกน่า? นี่ฉันลืมใส่กุญแจหรือ?”
ปกติเขาจะคอยระวัง ลงกลอนประตูเล็กในสวนที่เชื่อมกับถนนไว้ตลอด
เพราะสวนหันเข้าหาหน้าผา มันจึงอันตรายหากมีคนหลงเข้ามา คิโยอากิตั้งท่า
จะลุกขึ้น แต่ก็ทรุดลงกับพื้นอีกครั้ง
10
