Page 33 - อ่านฟรี ไฟเถื่อนผลาญสวาท
P. 33

ชอมาลี


                     “หึๆ ท�าไมต้องออก ในเมื่อฉันก็เห็นหมดแล้ว ใส่ซะ อย่าเรื่อง

             มาก ฉันจะพาไปอาบน�้า” เขายืนพิงขอบประตูท�าเป็นไม่มอง ลึกๆ แล้ว
             สนใจเธอจึงแอบมองบ้าง เบี่ยงสายตาหนีบ้าง

                     นลินหอบเสื้อผ้าไปยืนหลังโต๊ะเล็กๆ มุมห้องเพื่อหลบสายตา

             คนหยาบคาย อย่างน้อยก็ยังดีกว่ายืนใส่เสื้อผ้าต่อหน้าผีทะเลหื่นกาม

                     กรรมอะไรของเธอนักหนาที่ต้องมาเจอกับเรื่องราวเลวร้าย

             อย่างนี้











































                                          31
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38