Page 23 - อ่านฟรี ไฟเถื่อนผลาญสวาท
P. 23
ชอมาลี
ข้อมือเล็กโดนคนบ้าจับบิดไพล่หลัง “โอ๊ยยย ฉัน...เจ็บนะไอ้บ้า
ปล่อยสิ อย่าแตะต้องตัวฉัน ไอ้...” ยังไม่ทันด่า ปากเธอมีอันโดนเขา
ประกบปิดด้วยปากปิดกั้นเสียง “อื้อ” ได้แต่ร้องอู้อี้อยู่ในล�าคอ โดนเขา
ขยี้ปากจนแสบร้อน
เธอเคยท�าบาปท�ากรรมอะไรกับเขาไว้ ถึงได้ท�าร้ายเธอครั้งแล้ว
ครั้งเล่า หน้าตาก็ดีท�าไมจิตใจถึงได้สามานย์ ได้แต่คาดเดาจากรูปหน้า
เชื่อว่าหน้าตาดี ต่อให้มีหนวดเคราล้อมไว้...กลับไม่สามารถปิดบัง
โครงหน้าคมชัดได้
“ท�าเป็นสะบัดสะบิ้ง ที่แท้ก็ชอบ”
เขาปล่อยปากเธอเป็นอิสระ ไอ้ความรู้สึกบ้าๆ ไม่อยากปล่อยนี่
คืออะไรกัน บ้า...ห้ามคิดแบบนี้เด็ดขาด สิ่งที่เขาเห็นคือมารยา อย่าได้
เอามาใส่ใจ จุดมุ่งหมายคือท�าให้ผู้หญิงคนนี้เสียใจกับการกระท�าที่ผ่าน
มา ให้รู้ส�านึกว่าไม่ควรหยามเกียรติผู้ชาย ไม่ว่ากับใครก็ช่าง ผู้ชายมี
ศักดิ์ศรีทุกคน
สายตาเห็นชัดเจน เธออ่อนปวกเปียกสวนทางกับท่าทางแข็งขืน
ดีดดิ้นออกแรงต่อต้านเวลาที่เขาแตะต้องตัวเธอ พอจูบเข้าหน่อยท�าเป็น
ตัวอ่อน ผู้หญิงคนนี้มารยาหลายพันเล่มเกวียน
“ฉันสาบานได้ ฉันไม่รู้จักคุณ บอกฉันทีฉันท�าอะไรให้คุณเจ็บใจ”
“เธออาจจะไม่ได้ท�าฉัน แต่ท�ากับคนที่ฉันรัก”
“คุณเป็นใคร แล้วใครคือคนที่คุณรัก ฉันท�าอะไรให้เขา” ในชีวิต
ของเธอรู้จักคนน้อยมาก ส่วนใหญ่เป็นเพื่อนร่วมงาน สนิทสุดเห็นจะเป็น
ติ๊ดตี่เพื่อนสาวสอง กับคีรีสถาปนิกคนเก่ง
21
