Page 17 - อ่านฟรี ไฟเถื่อนผลาญสวาท
P. 17
ชอมาลี
ท�าไม่ถูก ตนก็มีสิทธิ์แค่ดูเฉยๆ
“แม่ๆ นายเรียก” สุเมธเรียกมารดาเป็นภาษาใต้
“มีอะไร” ฟองก็ตอบลูกเป็นภาษาถิ่นใต้เช่นกัน
“รีบไปเถอะ อย่าถามมาก หน้านายไม่ใช่จะล้อเล่นง่ายๆ”
“ปกตินายก็ใจดี ท�าไมวันนี้เอ็งพูดแบบนี้ล่ะเมธ”
“คงเรื่องผู้หญิงคนนั้นมั้ง”
“เออ...นั่นสิ ฉันอดสงสารไม่ได้”
“ไปเถอะแม่ อย่ามัวช้า”
ป้าฟอง สตรีวัยกลางคนผิวคล�้า ผมหยักศก นุ่งผ้าถุงแขกลาย
ดอก เดินไปตามทางลาดจนถึงบ้านพักของเจ้านายที่ปลูกอยู่ริมหาดขาว
สะอาด
ที่นี่เป็นเกาะส่วนตัว กองทัพซื้อไว้เพื่อท�าธุรกิจฟาร์มหอยมุก
แวะมาพักผ่อนมาตรวจงานบ้างตามแต่โอกาส
“มีอะไรจะใช้อิฉันคะนาย”
ป้าฟองย่อตัวลงนั่งกับพื้น รอรับค�าสั่งเจ้านาย แกพูดภาษากลาง
ลิ้นแข็งอย่างคนใต้
“หาเสื้อผ้ากับของกินเข้าไปให้ผู้หญิงคนที่อยู่ในห้องด้วย”
“ป้าถามได้ไหมคะว่าเธอเป็นใคร”
“ไม่ต้องถามมาก ท�าตามที่สั่งก็พอ” เขาตวาดว่าคนงานเสียง
เครียดไม่ต่างกับสีหน้า
“ค่ะๆ ป้าไม่ถามก็ได้”
ปกติกองทัพเป็นคนนิสัยดี มีเมตตา ติดแค่ดุไปหน่อยเท่านั้นเอง
15
