Page 38 - อ่านฟรี! เปลี่ยนมารร้ายให้พ่ายรัก
P. 38
à»ÅÕè¹ÁÒÃÃŒÒÂãËŒ¾‹ÒÂÃÑ¡Õè¹ÁÒÃÃŒÒÂãËŒ¾‹ÒÂÃÑ¡
à»Å
เดียวดายคนหนึ่งเท่านั้น
หลัวเสี่ยวโหลวเดิมเป็นคนใจอ่อนอยู่แล้ว จึงอดไม่ได้เข้าไปถูไถหนุ่มน้อย
“ข้าไม่ใช่ว่ายังมีเจ้าอยู่หรือ...ข้าไม่เศร้าเลยสักนิด อย่างน้อยข้าก็ยังมีเจ้า”
เย่ว์อวิ๋นชูกอดเจ้าหมาน้อยด้วยสีหน้าอ่อนโยน แสงสีทองตรงหน้าผาก
เรืองรองนุ่มนวล เขารู้ดีว่าตนวาสนาน้อย เป็นมารหัวขนที่แม้แต่มารดาแท้ๆ
ยังไม่รู้จัก เพราะเหตุนี้เขาจึงทะนุถนอมความอบอุ่นเล็กๆ ข้างมือนี้ยิ่งนัก ไม่ว่า
นั่นจะเป็นคนหรือสัตว์ก็ตาม เขาล้วนอยากจะกุมเอาไว้ในฝ่ามือตนให้แนบแน่น
วันนี้หลัวเสี่ยวโหลวมานั่งตากลมอยู่ใต้หลังคารอเย่ว์อวิ๋นชูเลิกเรียน
เขาในร่างสุนัขนี้นับวันยิ่งท�าตัวสมกับฐานะเสียจริง ครั้นเห็นเย่ว์อวิ๋นชูท�าหน้า
ดีใจและอ่อนโยนให้เขา จึงรู้ว่าตนพิชิตใจเปาหมายได้ส�าเร็จ ก�าจัดสถานการณ์
สุ่มเสี่ยงที่จะถูกใช้เป็นเสบียงส�ารองได้เสียที
อีกอย่างเวลาผ่านไปนานวันเข้า ในที่สุดหลัวเสี่ยวโหลวก็คล�าเจอประตู
ทางออกได้บ้างแล้ว...ยามได้พบเย่ว์อวิ๋นชูเป็นครั้งแรก บนหน้าผากเขาเจือด้วย
ไอสีด�า วิญญาณมังกรทองเล็กๆ นั้นถูกกดข่มไว้จนท�าให้อดใจมองมิได้
แต่ทว่าจากช่วงหลายวันนี้ที่หลัวเสี่ยวโหลวพยายามประจบสุดฤทธิ์ โดยท�าตัว
น่ารักวิ่งปรี่ไปขอให้เขาอุ้ม ไอสีด�าบนหน้าผากเย่ว์อวิ๋นชูกลุ่มนั้นคล้ายกับค่อยๆ
จางหายไปแล้ว แทนที่ด้วยแสงสีทองเรืองรอง
เห็นทีหากอยากให้ใต้หล้ารอดพ้นจากภัยพิบัติ ต้องให้เย่ว์อวิ๋นชูสงบ
36
