Page 30 - อ่านฟรี! เปลี่ยนมารร้ายให้พ่ายรัก
P. 30

à»ÅÕè¹ÁÒÃÃŒÒÂãËŒ¾‹ÒÂÃÑ¡Õè¹ÁÒÃÃŒÒÂãËŒ¾‹ÒÂÃÑ¡
           à»Å



           ไว้ มิหน�าซ�้ายังเกิดขึ้นต่อหน้ารัชทายาทอีก...

                 ไหนเลยจะคิดว่าเวลานี้เองจะได้ยินเสียงเล็กแหลมของขันทีร้องขึ้นว่า

           “ฮองเฮาเสด็จ”
                 การที่ฮองเฮาเสด็จเยือนหออักษราด้วยพระองค์เองนั้นนับว่าเป็นเรื่อง

           ที่หาได้ยากยิ่งนัก มหาบัณฑิตพร้อมด้วยเหล่าองค์ชายคุณชายทั้งหลายรีบ

           โค้งกายถวายบังคม ส่วนเย่ว์อวิ๋นชูเพราะไม่ทราบธรรมเนียมมารยาท เวลานี้

           กลับยืนทึ่มทื่อ เขาได้กลิ่นหอมดอกไม้อ่อนๆ ก่อน จากนั้นจึงเห็นสตรีสูงศักดิ์

           ท่าทางสุขุมเยือกเย็นเดินเยื้องย่างเข้ามาโดยมีนางก�านัลติดตามมาเป็นพรวน
           ฮองเฮาเกาซื่อก่อนจะอภิเษกนั้นเดิมทีได้ชื่อว่าเป็นโฉมสะคราญอันดับหนึ่งใน

           รัชสมัยปจจุบัน ยามนี้ยังงดงามเจิดจรัสดึงดูดผู้คน ไปถึงที่ใดล้วนแล้วแต่

           เป็นเกียรติแก่ที่แห่งนั้น ซึ่งนี่เป็นครั้งแรกที่เย่ว์อวิ๋นชูได้ยลโฉมฮองเฮาอย่าง
           ใกล้ชิดถึงเพียงนี้เช่นกัน เขามองสตรีตรงหน้าอย่างงงงัน จนกระทั่งกงกงตวาด

           ดังลั่น “บังอาจ! เห็นฮองเฮาแล้วยังไม่รีบคุกเข่าถวายบังคมอีก!”

                 เย่ว์อวิ๋นชูได้ยินแล้วจึงส�านึกรู้ตัวคุกเข่าลง เขาเองก็รู้สึกได้ว่าฮองเฮา

           ก�าลังมองตนอยู่เช่นกัน ชั่วขณะนั้นถึงกับกลั้นหายใจด้วยความตื่นเต้น

                 ฮองเฮายกมือให้ทุกคนลุกขึ้นจึงเห็นรัชทายาทเย่ว์จื่อชิงเรียกว่า
           “เสด็จแม่” ด้วยความสนิทสนม แล้วเดินไปอยู่ข้างกายฮองเฮา

                 เกาซื่อถามถึงผลการเรียนของรัชทายาทกับมหาบัณฑิตก่อน จากนั้น

           สายตาจึงย้ายไปหยุดที่ร่างของเย่ว์อวิ๋นชูซึ่งคุกเข่าอยู่ตลอด ถามว่า “นี่เด็ก
           บ้านใดกัน ไฉนจึงไม่เคยเห็นมาก่อนเลย” แล้วคนที่อยู่ด้านข้างก็เข้ามากระซิบ

           ข้างหูบอกชื่อ


           28
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35