Page 35 - อ่านฟรี ทัณฑ์แค้นอาญาซาตาน
P. 35

4



                    เมื่อถูกประคองใหเขามานั่งในหองโถงใหญเพื่อรอการมาถึงของ

            เจาหนาที่ตํารวจ ฮาคิมก็เรียกรองความยุติธรรมใหกับตนเองในทันที
                    “ผมจะไมยอมใหตํารวจจับผม โดยที่ผมไมมีความผิด”

                    ฮาคิมเริ่มกระบวนการเรียกรองความยุติธรรม ขณะถูกจับใหนั่งอยูบน
            พื้นเย็นเฉียบ มีมารดานั่งกอดอยูใกลๆ ในยามนี้ใบหนาของเด็กหนุมปูดบวม

            เลือดเริ่มแหงกรังเปรอะเปอนทั่วเสื้อผาที่สวมใส
                    เจาสัวสารัชจองมองเขม็ง เคนเสียงดังขณะดาขี้ขโมย

                    “มึงบอกวามึงไมไดขโมย แต...ทุกคนก็เห็นเต็มตาวาสรอยเพชรของ
            แมเลี้ยงรุจิราถูกซุกอยูในตูเสื้อผาของมึง...มึงเปนคนรายที่ปากแข็งที่สุด”

                    “ผมจะขโมยสรอยเพชรของแมเลี้ยงรุจิราไดอยางไร ในเมื่อผมไมได
            ขึ้นมาบนตึกเลย ผมตื่นมาลางรถยนตของเจาสัวตั้งแตเชา ตอนที่แมไปบอก

            วาเจาสัวใหมาพบ ผมก็ยังลางรถไมเสร็จ แลวผมจะเอาเวลาตอนไหนมาขโมย

            สรอยของแมเลี้ยงรุจิราครับ”
                    ฮาคิมบอกตามความเปนจริง แมรูวาความหวังกําลังริบหรี่ แตก็ขอสู

            ใหถึงที่สุด เขาจะไมยอมเปนแพะรับบาปในเรื่องนี้โดยไมไดเรียกรองความ
            ยุติธรรมใหกับตัวเองเลย

                    “มึงจะแกตัวยังไงก็ได แต...มึงมีหลักฐาน มีพยานบุคคลไหมวามึงอยู
            ลางรถใหกู ไมไดขึ้นมาบนหองของแมเลี้ยงรุจิรา”

                    “แมของผม แมเห็นผมลางรถอยูตอนที่แมไปเรียกผม” ฮาคิมหันไปมอง
            มารดา หลังจากเจาสัวสารัชเรียกหาพยานบุคคล
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40