Page 25 - อ่านฟรี ทัณฑ์แค้นอาญาซาตาน
P. 25
ไอริส 23
ฮาคิมพยักหนารับคํา พลางวางอุปกรณทําความสะอาดรถกอนจะหัน
มาเอยบอกคุณหนูนารากร ซึ่งนั่งเลนอยูใกลๆ กัน
“คุณหนูครับ นี่ก็สายมากแลว คุณหนูไปทานขาวเชาเถอะครับ เดี๋ยว
ผมจะไปพบเจาสัวกอน ถาขืนไปชาจะถูกทําโทษเอาได”
“ก็ได นาราจะไปกินขาว เสร็จแลวนาราจะมาเลนกับฮาคิมอีกนะ”
หนูนอยนารากรตื่นตั้งแตไกโหเพื่อมาเลนกับฮาคิม เพราะในบาน
นอกจากปาแกวคนที่เปนพี่เลี้ยงกับลุงผวนแลว ก็มีฮาคิมเพียงคนเดียวเทานั้น
ที่คอยตามใจและเขาใจหนูนอยทุกอยาง ทําใหนารากรติดฮาคิมราวกับเงา
ไมวาฮาคิมจะไปทํางานอยูตรงไหน นารากรก็ตามไปเลน ไปนั่งคุยอยูใกลๆ กับ
เด็กหนุมเสมอ
“ไดครับ วันนี้ผมคงตองลางรถใหเจาสัวเกือบทั้งวัน เพราะมีอีกสองคัน
ที่ยังไมไดลาง เดี๋ยวคุณหนูคอยกลับมานั่งเลนแถวๆ นี้ก็ไดครับ”
ฮาคิมคลี่ยิ้มบางๆ ขณะพยักหนารับ รูสึกสงสารคุณหนูนารากรที่ไมมี
เพื่อนในวัยเดียวกันเปนเพื่อนเลน
หลังจากรับคํากับคุณหนูไปแลว เด็กหนุมก็รีบซอยเทาเดินเขาไปภายใน
คฤหาสนหลังงาม พอเดินมาถึงหองโถงใหญก็ทรุดตัวลงนั่งบนพื้นใกลๆ กับ
คนรับใชคนอื่นๆ ที่ทยอยเดินเขามาในหอง และอีกไมกี่นาทีตอมา ปาแกวผูเปน
พี่เลี้ยงของคุณหนูนารากรก็ไดพาคุณหนูมานั่งอยูบนโซฟาภายในหองโถงดวย
ฮาคิมหันไปมองมารดาซึ่งเดินมานั่งใกลๆ กับเขา สีหนาและแววตา
ของคนรับใชทุกคนตางก็เต็มไปดวยความงุนงง อยากรูถึงสาเหตุที่ถูกเจาสัว
เรียกพบเปนการเรงดวน แตก็ไมมีใครกลาถามใคร ไดแตนั่งเพื่อรอฟงคําสั่งจาก
เจาสัวสารัชเทานั้น
เมื่อคนรับใชมานั่งหนาสลอนกันครบทุกคนแลว เจาสัวสารัชก็เริ่มเอย
พูดดวยนํ้าเสียงโกรธขึ้ง
“ที่ฉันเรียกทุกคนมาในวันนี้ก็เพราะมีเรื่องนาอับอายและไมควรไดรับ