Page 17 - อ่านฟรี ทัณฑ์แค้นอาญาซาตาน

2

เกิดมาเปนคนรับใชในบานของเจาสัวสารัชชางลําบากยิ่งนัก

นอกจากตองทํางานแทบจะทั้งคืนจนกระทั่งไมมีเวลาพักผอนแลว ในเชาของ
วันนี้ทั้งฮาคิมและมารดา รวมทั้งคนรับใชคนอื่นๆ ตางก็ตองตื่นตั้งแตเชาตรู

ทั้งๆ ที่เพิ่งลมตัวลงนอนไปไดแคไมกี่ชั่วโมงเทานั้น
ทุกคนตองตื่นขึ้นมาทําหนาที่ของตนเอง ฮาคิมตื่นมาลางรถยนตของ

เจาสัวสารัช สวนผูเปนมารดาตองจัดเตรียมอาหารมื้อเชาเพื่อเจาสัวและแขก
คนสําคัญที่พักคางแรมในบานของเจาสัวดวย

เมื่อถึงเวลารับประทานอาหารมื้อเชา พรวลัยก็จัดเตรียมอาหารไว
บนโตะอาหารอยางเรียบรอย รอเจาสัวสารัชเดินเขามาในหองอาหารพรอมกับ

แมเลี้ยงรุจิรา
“เชิญแมเลี้ยงนั่งกอนครับ” เจาสัวสารัชทําหนาที่ของเจาบานที่ดี คอย

เลื่อนเกาอี้ใหแมเลี้ยงรุจิราไดทรุดตัวลงนั่งดวย

“ขอบคุณคะ เจาสัว” แมเลี้ยงรุจิราทรุดตัวลงนั่ง พลางกวาดตามองหา
ภรรยาคนสวยของเจาสัว “ดารินไมลงมาทานขาวดวยกันหรือคะ”

“เดี๋ยวดารินลงมาครับ เห็นบนวาปวดทอง คงกําลังหายากินอยูครับ”
ขณะเอยตอบ เจาสัวสารัชก็ทรุดตัวลงนั่งบนเกาอี้ใกลๆ กับแมเลี้ยงรุจิรา

“คะ หวังวาดารินคงไมเปนอะไรมากนะคะ” แมเลี้ยงรุจิราพยักหนารับ
โดยไมลืมกลาวถึงภรรยาของเพื่อนรักดวยความเปนหวง

“โรคประจําตัวของเขานะครับ อาการกําเริบอยูบอยๆ ไดกินยาแลว
เดี๋ยวก็จะดีขึ้นครับ”