Page 6 - อ่านฟรี สวาทรักบำบัดแค้น

สวาทรักบําบัดแคน

เมื่อกดเปดไฟใหความสวางไสวทั่วหอง และวางกระเปาเดินทาง
ใบขนาดยอมลงกับพื้นแลว ดิษกรยก็เดินตรงไปยังโทรศัพทบาน พรอม

กับกดเปดเครื่องบันทึกเสียงเพื่อฟงวาใครไดโทร.มาหาบางในตอนที่เขา
ไมอยู

บรั่นดีที่เก็บไวบนชั้นเคานเตอรบารถูกรินลงมาครึ่งแกว กอนที่
เจาของนัยนตาคมจะคอยๆ ยกขึ้นจิบ และทรุดตัวลงนั่งเอนกายพิงกับ

พนักโซฟาหนานุมขณะฟงขอความจากบรรดาเพื่อนๆ ที่ไดโทร.มาฝาก
ขอความเสียงไว และไมใชมีแคบรรดาเพื่อนๆ เทานั้น แตยังมีสาวๆ ที่

เคยเปนคูเดตไดโทร.มาหาเขาดวย
‘ที่รัก...เมื่อไรจะขึ้นบกสักที ซูซี่คิดถึงมากๆ คะ’
‘คุณดิษขา...แองจี้เหงามาก แองจี้ยังรอคุณดิษอยูที่โรงแรมเดิม

นะคะ’
ดิษกรยถอนหายใจเฮือกใหญกับนํ้าเสียงของสาวๆ ที่โทร.ฝาก

ขอความออดออนราวกับอยากพบเขาใจจะขาด แนนอนวาพวกเธอไมได
รักหรือซื่อสัตยกับเขามากมาย ระหวางที่เขาไปทํางานอยูกลางทะเล พวก

เธอก็คบกับผูชายคนอื่นไมซํ้าหนา
“เฮอ...อยากรูจริงๆ วาถาผมไมมีเงินถุงเงินถัง พวกคุณยังจะ

โทร.หาผมไหม”
ถาหากเขาไมรวยมากพอ สาวๆ เหลานี้ก็ไมติดตอหาเขาแนนอน

ดิษกรยบนอุบ จากนั้นก็ลุกขึ้นไปรินบรั่นดีใสแกวอีกครั้ง กําลังจะยกขึ้น
ดื่มก็มีอันตองนิ่งงันกับขอความที่กําลังดังมากระทบโสตประสาท

‘ดิษ...ดิษ...พอ...ตาย...แลว...’
เพลง!!! แกวบรั่นดีหลุดจากมือกระทบพื้นหินออนแตกกระจาย
รางใหญนิ่งชาราวกับถูกน็อกดวยหมัดหนักๆ ตองใชเวลานานหลายนาที

กวาจะเรียกสติกลับคืนมาได

4