Page 37 - อ่านฟรี แรงรักสัมผัสร้อน
P. 37

อัญจรี 35

                    สาวบานปาเอยกับตัวเองอยางมาดมั่น อยางนอยวันพรุงนี้เธอก็สามารถ
            เชิดหนาบอกใครๆ ไดอยางเต็มปากเต็มคํา วาเธอนี่แหละคือภรรยาของนายนอย

            ทายาทหนึ่งเดียวของรีสอรตวารินทร!



                    อรุณรุงวันใหม

                    นายนอยผูเอาแตใจเดินหนาเขมเขามาในหองนอนของตัวเอง เขาเพิ่ง
            กลับจากออฟฟศที่ตั้งอยูใตตึกหลังใหญ ทามกลางบานพักหลังพอเหมาะหลาย

            สิบหลังของรีสอรตแหงนี้
                    แตเดิมรีสอรตวารินทรเปนเหมืองพลอยมีชื่อ ทวาเมื่อเวลาผานไป

            จํานวนพลอยที่ขุดไดเริ่มลดลงจนบิดาของเขาริเริ่มทํารีสอรต มันไปไดดีเชียวละ

            เพราะที่นี่ตั้งอยูทามกลางธรรมชาติ แถมยังมีทริปเด็ดพาเที่ยวชมเหมืองเกา
                    นักทองเที่ยวทั้งไทยและตางชาติตางพากันมุงหนามาที่รีสอรตวารินทร

            ยิ่งในฤดูฝนนักทองเที่ยวยิ่งมาก เพราะนํ้าตกของรีสอรตวารินทรนั้นขึ้นชื่อเรื่อง
            ความสวยงามติดอันดับประเทศทีเดียว

                    ดวงตาดําดุของสายหมอกกวาดตามองคนที่ซุกกายอยูใตผานวม
            เวลานี้จะเกาโมงเชาแลว แตแมตัวดียังไมยอมลุกเสียที หลอนจะนอนกินบาน

            กินเมืองหรืออยางไร
                    “อิงคา ลุก!” ไมวาเปลาๆ แตสลัดผานวมแรงๆ จนคนที่นอนอยูสงเสียง

            อืออาขัดใจ
                    อิงคาคอยๆ ลืมตาตื่น แลเห็นสามียืนหนาดุอยูขางเตียงก็รีบลุกขึ้นมา

            นั่ง สมองของเธอหนักอึ้ง เนื้อกายอุนจัด อุนจนรอนแมแตลมหายใจ เธอดึง

            ผานวมมาปดทรวงอกอวบ เมื่อคืนนี้พอบทรักอันเรารอนผานไปเธอก็สลบเหมือด
            ไมรูเรื่องอะไรเลย

                    “นอนกินบานกินเมือง ไมรูกาลเทศะ!” เขาบนเสียงหวน ทําใจแข็ง
            มิใหสงสารภรรยาทางพฤตินัยที่นั่งอยู หลอนหนาตาซีดเซียวราวกับคนปวยหนัก
   32   33   34   35   36   37   38   39   40