Page 30 - อ่านฟรี เพียงรักข้ามภพ 1
P. 30
à¾Õ§ÃÑ¡¢ŒÒÁÀ¾ 1
สือโถวไม่ใคร่อยากรู้เรื่องให้มากนัก เขามีเพียงแค่ความฝนเดียว
เท่านั้น...รักษาความสงบของเมืองอันหลิง กตัญูต่อมือปราบเฒ่า และท�า
ขาหมูให้กับอาเจียง
สือโถวกลับถึงบ้าน อาเจียงก็นั่งรอเขาอยู่ในลานหน้าบ้านแล้ว
อาเจียงนั่งอยู่ใต้แสงจันทร์ รอบกายราวกับมีอากาศอันบริสุทธิ์รายล้อม
มือปราบสือรีบเดินเข้าไป นั่งลงเอ่ยขึ้นว่า “หรืออาเจียงจะเป็นภูต ก�าลังนั่ง
ดูดซับแสงสุริยันจันทราอยู่?”
อาเจียงเหลือบตาขึ้นมองหน้าเขา เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “เช่นนั้น
เสี่ยวสือโถวลองพูดซิ ว่าข้าเป็นภูตอะไร?”
อาเจียงช่างน่าแปลกจริง ดูไปน่าจะมีอายุไล่เลี่ยกับเขา เหตุใดจึงชอบ
เรียกเขาว่าเสี่ยว สือโถวอยู่ได้ ท�าตัวเหมือนคนแก่กว่าที่รู้อะไรเยอะกว่าเขา
10
อยู่เรื่อย ไม่ดีเลยจริงๆ
สือโถวมองอาเจียงไปมาอีกรอบ คิดในใจว่า ยามกลางวันอาเจียงดูเป็น
คนเย็นชา ทว่าตกกลางคืนกลับเหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคน...ผิวของอาเจียง
นั้นขาวมาก ริมฝีปากราวกับแต่งแต้มสีสันเข้าไป ท�าให้เขาไม่กล้ามองเท่าใดนัก
สือโถวเอ่ยว่า “หากท่านเป็นภูต ก็น่าจะเป็นภูตปลาหลี ”
11
10 ค�าว่าเสี่ยว แปลว่า เล็ก เมื่อใช้เรียกผู้อื่นจึงหมายความว่าอีกฝายเด็กกว่าตนเอง
28
