Page 24 - อ่านฟรี เพียงรักข้ามภพ 1
P. 24
à¾Õ§ÃÑ¡¢ŒÒÁÀ¾ 1
ติดมาหลายปีแล้วเป็นแน่
“ท่าน...ชื่อว่าอะไรหรือ?”
คนงามหันมามองตามเสียง เขามีคางแหลมเรียว รอบกายเหมือนมี
ไอเย็นปกคลุมบางๆ นัยน์ตางดงามทั้งคู่ด�าสนิท ขนตากระพือขึ้นลงราวกับ
ปีกผีเสื้อ ริมฝีปากแดงอย่างเหลือเชื่อประดุจเหมยแดงที่อยู่ท่ามกลางหิมะ
ช่วยส่งเสริมความงดงามให้ยิ่งขึ้นไปอีก
“อาเจียง” คนงามตอบมาเช่นนี้
ผู้ที่งดงามถึงเพียงนี้ แน่นอนว่าเสียงย่อมไม่แตกต่างกัน ไม่ได้อ่อนนุ่ม
เหมือนกับสตรี มันทุ้มต�่าราวกับสายพิณเส้นต�่าสุดยามถูกดีด ส่งเสียงไพเราะ
ทุ้มลึกออกมา
มือปราบสือถูมือไปมา มองดูริมฝีปากสีแดงอ้าออกแล้วปดลงก็
ร้อนผ่าวขึ้นมาที่หน้าอย่างไร้สาเหตุ จึงรีบโบกมือพร้อมเอ่ยขึ้นว่า “พี่เจียง
ดื่มชาสิ”
คนงามไม่ชอบพูด เขานั่งเงียบอยู่ตรงนั้นราวกับภาพวาดที่สงบนิ่ง
ทว่าดวงตาของเขากลับมีชีวิต มองดูตรงนี้ มองดูตรงนั้น มุมปากยกขึ้น
เล็กน้อย มีลักยิ้มตื้นๆ คู่หนึ่ง สุดท้ายเขาหันมามองสือโถวที่อยู่ข้างๆ
เพียงมองดู
มือปราบสือเกาหน้า “ข้า...ข้ามีอะไรน่าดูอย่างนั้นรึ” พูดจบเขาก็อยาก
ตบหน้าให้ตนเองมีสติสักสองฉาด มือปราบสือก็เป็นเสียเช่นนี้ พอเผชิญหน้า
กับคนงามเป็นไม่มีลิ้น เหมือนคนไม่มีสมอง
คนงามราวกับรู้ว่าเขาก�าลังคิดอะไร จึงค่อยๆ ยิ้มออกมา
22