Page 32 - อ่านฟรี กรงรักมาเฟียอสูร
P. 32
30 กรงรักมาเฟยอสูร
“แมจะไมยอมใหยาเสียชื่อเสียงหรือติดคุกเด็ดขาด” ศศิภากอดราง
สั่นเทาของบุตรสาว ในหัวเต็มไปดวยแผนการที่จะชวยใหบุตรสาวพนผิด
“จริงนะแม ถายาติดคุก ชื่อเสียงยาไมเหลือแนๆ แมตองชวยยานะ”
“จะ แมก็ไมยอมเหมือนกัน” ศศิภารับปาก หัวอกคนเปนแมยังไงก็ตอง
ทําทุกวิถีทางเพื่อชวยลูกในไส แตลูกนอกไสอยางปรีญาจะเปนยังไงนางไมสน
ปรีญาลงบันไดมาชั้นลางแลวเดินเลี่ยงเอานํ้าสมไปเก็บในหองครัว
ไมนานก็กลับเขามาในหองโถงที่มีตํารวจสามนายนั่งคุยอยูกับบิดา และเธอ
จําไดวาผูชายชาวตางชาติรูปรางสูงเพรียวที่ยืนอยูขางประตูคือซีนอฟ คนที่
เอาตัวเธอไปสอบสวนในวันเกิดเหตุ
“ผมยืนยันนะครับวาปรีขับรถไมเปน จะไปขับรถชนคนไดยังไง”
นายอุดมใหปากคํากับตํารวจ
ปรีญาพนมมือไหวนายตํารวจทั้งสามแลวไปนั่งขางบิดา
“จริงเหรอครับที่คุณปรีญาขับรถไมเปน” นายตํารวจคนหนึ่งเอยถาม
ปรีญามองซีนอฟที่ยืนมองเธออยูแลวจึงตอบคําถาม
“เออ…ใชคะ”
“ไมจริงคะคุณตํารวจ” เสียงปฏิเสธดังมาจากบันไดจนทุกคนตองหันไป
มองพรอมกัน ศศิภาและตติยาเดินลงมาพรอมกัน แลวไปนั่งตรงขามกับอุดม
“ความจริงเปนยังไงครับ” ตํารวจถามพลางมองศศิภาและตติยา ตติยา
นั้นสะดุง มือในอุงมือมารดาเย็นเฉียบ เต็มไปดวยความหวาดหวั่น
“เลาสิลูก ไมตองชวยพี่ คนผิดก็ตองไดรับโทษ” ศศิภาหันไปพูดกับ
บุตรสาว
ปรีญาไดยินแบบนั้นก็งง ไมเขาใจวาความจริงที่แมเลี้ยงพูดถึงคืออะไร
แตเธอสังหรณใจวาเปนเรื่องไมดีสําหรับเธอแนๆ
“ความจริงเปนยังไงยาบอกพอซิ” นายอุดมเองก็สงสัย เพราะขาวที่
ออกมาเหมือนกับวาปรีญาเปนคนขับ ทั้งๆ ที่ปรีญาขับรถไมเปน