Page 38 - อ่านฟรี คืนรักเทพหมาป่า
P. 38
คืนรักเทพหมาป่ า
“อ๊ะ...”
ภาพของย่า ...และภาพของพ่อลอยเข้ามาในสมองของฮิโระ น�้าใสๆ เอ่อล้นออก
มาจากหางตา
(ขอโทษ... ผมขอโทษครับ ย่า พ่อ)
หลังอีกฝ่ายขยับไปมาอยู่หลายครั้ง ในที่สุดละอองน�้าก็ถูกปลดปล่อยภายใน
ของเหลวที่พุ่งออกมานั้นร้อนจนฮิโระถึงกับส่งเสียงคราง เขารู้สึกราวกับว่าท้องน้อยก�าลัง
ไหม้จากภายใน ท�าไมไม่รู้ แต่ฮิโระรู้สึกเจ็บแปลบบริเวณข้างสะดือเหมือนโดนน�้าร้อนลวก
“เท่านี้เจ้าก็กลายเป็นคู่ครองของข้าแล้ว... ไม่มีทางหนีไปไหนได้อีก หากเจ้า
อยากไปนักก็นึกชื่อจริงของข้าให้ออกสิ... คืนสิ่งที่ข้าให้เจ้าไป สิ่งที่พวกมนุษย์ช่วงชิงไป
จากข้า...”
ค�ากล่าวด้วยอารมณ์ขุ่นเคืองนี้เหมือนมีความโศกเศร้าแอบซ่อนอยู่ ฮิโระได้ยิน
เสียงพายุหิมะในสมอง เสียงฟาค�ารามครืนๆ ชวนผวาผสมผสานกับเสียงลมพัดสูงแหลม
ฟังคล้ายเสียงร�่าไห้ของใครบางคน...
ฮิโระเหวี่ยงแขนซ้ายออก ภาพมือซ้ายของตัวเองสะท้อนอยู่ขอบตา ปานรูปใบไม้
หายไปแล้ว ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ นั่นเป็นเพราะค�ามั่นสัญญาบรรลุเปาหมายอย่างไรล่ะ... ชายหนุ่ม
ผมเงินกล่าว
ฮิโระหลับตา ความง่วงเข้าโจมตี และจากนั้นเขาก็เข้าสู่ความฝัน
...เจ็บ เจ็บ
ฮิโระได้ยินเสียงตะโกนของใครบางคนท่ามกลางความฝันอันมืดมิด เจ็บ เจ็บ
เสียงนั้นดังซ�้าไปซ�้ามา
หมาป่าตัวหนึ่งวิ่งตัดความมืด
เป็นหมาป่าสีเงินแสนงดงาม ทว่าเลือดก�าลังไหลทะลักออกจากสีข้างของมัน ขน
ของหมาป่าชุ่มไปด้วยเลือด
...เจ็บ เจ็บ ข้าเจ็บเหลือเกิน ท�าไมต้องท�าร้ายข้าด้วย...
พื้นดินโดนเจาะ ต้นไม้หักโค่น เสียงกรีดร้องแสดงความเคียดแค้นดังมาจากภูเขา
สายลมพัดพาเสียงผู้คนกระทบโสตประสาท
36
