Page 39 - อ่านฟรี Can't take my eyes off you สายตาเร่่าร้อนซ่อนกลรัก
P. 39
สวินหยาง
มั่นใจและความโดดเด่นของตัวนายแบบนางแบบ บางครั้งก็เป็นเหมือนพรสวรรค์
อย่างหนึ่ง ไม่ใช่สิ่งที่จะมีกันได้ในวันสองวัน ซิงหยางคะ ในเมื่อคุณคือคนที่ฉันต้องการ
แล้วท�าไมฉันจะต้องไปเลือกคนอื่นอีกล่ะคะ?”
เห็นผมมีทีท่ายังอยากหาทางหลีกเลี่ยง เธอจึงเอ่ยขัดต่อไป “คุณก็คงไม่อยาก
ให้ก�าหนดการต่อจากนี้ของคุณต้องล่าช้าไปด้วยใช่ไหมคะ?”
ผมรู้ดีว่าผู้อ�านวยการหลอคนนี้รับมือยาก แต่นึกไม่ถึงว่าเธอจะมั่นคงหนักแน่น
ถึงเพียงนี้
ผมถอนหายใจอย่างยอมแพ้ หันกลับไปมองหน้าตัวต้นเหตุ “คุณคิดอะไรอยู่
กันแน่เนี่ย?”
ชีเซ่าซางยักไหล่
“คุณเป็นคนที่เหมาะสมกับงานนี้มากที่สุด ที่ส�าคัญช่วงนี้โรคสต็องดาลซินโดรม
ของผมก�าลังก�าเริบด้วยสิ”
ผมหลับตาลง เอ่ยยืนยันความเข้าใจกับเขาว่า “คุณหมายถึงโรคที่เกิดขึ้นกับ
นักท่องเที่ยวที่มีความซาบซึ้งในงานศิลปะอย่างสุดขีดเวลาไปเที่ยวอิตาลี เพราะผลงาน
ศิลปะอันล�้าค่าจ�านวนมหาศาลถาโถมมาให้เห็นอย่างต่อเนื่องจึงท�าให้วิงเวียนและ
สลบไป...โรคสต็องดาลซินโดรมนั่นน่ะหรือ?”
เขาพยักหน้ายิ้มให้กับผม “ถูกต้อง นี่คุณก�าลังชมผมว่าเป็น ‘ผู้มีความซาบซึ้ง
ในงานศิลปะอย่างสุดขีด’ หรือเปรียบเทียบตัวเองว่าเป็น ‘ผลงานศิลปะอันล�้าค่า’ ล่ะสิ?”
ผมกลอกตาไปมา พลันนึกไปถึงค�าพูดของเจ๊เจินที่ว่า...ร่วมงานกับชีเซ่าซาง
ดีๆ
ไม่รู้ว่าเธอมีความสามารถในการมองเห็นอนาคต หรือเพราะผมโชคร้ายเอง
อย่างไรก็ตามหลังจากที่แข็งขืนกันอยู่สักครู่ ผมก้มลงดูนาฬิกาข้อมือ ในที่สุดก็ตัดสินใจ
ยอมแพ้ ถ่ายก็ถ่าย ถือว่ากลับไปท�าอาชีพเดิมอีกสักครั้ง
ผมเดินไปนั่งลงตรงหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง “รบกวนแจ้งคิวและเครื่องแต่งกายให้
37
