Page 27 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 1
P. 27
àËÁ»ҪÒ
àËÁ»ҪÒ
นี้เป็นตัวปลอม” เซียวฟางไม่แยแสยิ้มอย่างสนิทสนม ใบหน้าปราศจากความ
รู้สึกวัวสันหลังหวะแม้แต่น้อย “นายท่าน...”
“ข้าไม่ใช่นายท่านของเจ้า” สีหน้าเสิ่นเฮ่าเย็นชาลง “เซียวฟาง เจ้าก็
เป็นประมุขคนหนึ่ง แล้วเหตุใดถึงต้องเกาะแกะไม่ยอมปล่อยเช่นนี้ด้วย มี
เปาหมายอะไรกันแน่? หากคิดอยากเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของข้าจริงก็ไม่เห็น
ต้องเป็นทาสเป็นบ่าวให้จงได้นี่นา”
“ข้าอยากคารวะท่านประมุขให้เป็นนายขอรับ” เซียวฟางตอบ “ท่าน
ประมุข หรือสิ่งที่เซียวฟางสะสางให้ท่านยังมิอาจพิสูจน์ความจงรักภักดีของ
ข้าได้อีกหรือ?”
“สะสาง?” เสิ่นเฮ่ายกยิ้มประชดประชัน “เซียวฟาง เจ้าฆ่าโจรฉาวตาม
อ�าเภอใจสองคน จากนั้นสวมรอยเป็นโจรแม่น�้าที่พวกเราต้องการจับกุม ยัง
จะกล้าพูดอีกหรือว่าสะสางธุระให้ข้า?”
เซียวฟางอยู่ห่างจากยกพื้นอย่างสงบนิ่ง เอ่ยปากอย่างแช่มช้าว่า
“ความหมายของท่านประมุขคือ...”
“เซียวฟาง ตอนที่เจ้าสะสางธุระให้ข้าได้จริงแล้วค่อยมาคุยกัน”
เสิ่นเฮ่าลุกขึ้นพร้อมพูดว่า “ข้าไม่เคยรับคนที่ไร้ประโยชน์...”
“ท่านประมุข!” ถังเค่อและฮั่วโหย่วอวี๋ที่อยู่ภายในห้องโถงร้องเรียก
ด้วยความตกใจพร้อมกัน แต่กลับถูกเสิ่นเฮ่ายกมือยั้งเอาไว้
“ท่านประมุขอยากให้ข้าท�าอะไรหรือขอรับ?” เซียวฟางเม้มปากยิ้ม
เล็กน้อย “ขอเพียงเป็นสิ่งที่เซียวฟางท�าได้ ถึงตายเป็นหมื่นครั้งก็ไม่ยอมถอย”
“เจ้ารู้สึกว่าข้าต้องการสิ่งใด?” เสิ่นเฮ่าถามเขา
25
