Page 13 - อ่านฟรี ทัณฑ์พิศวาสซาตาน

ดาหลา 11

เช็กกอนนะครับ” อับบาสเอยดวยนํ้าเสียงสุภาพ จากนั้นก็โทร.หาคนที่ใหคําตอบ
ได ไมนานก็หันกลับมายิ้มใหอมาวสี

“เชิญครับ ตองขอโทษดวยที่ทําใหเสียเวลา” อับบาสสั่งใหทหารชวย
หญิงสาวหอบดอกไมเขาไปในบาน แลวผายมือเชิญแขก
อมาวสีกาวตามและใหนายทหารวางดอกไมที่หองนั่งเลน จากนั้นก็หยิบ

แจกันที่ตั้งอยูในหองมาจัดแตง
อับบาสยืนมองมือเล็กประดิดประดอยดอกไมเพลินๆ
“คุณมาจัดดอกไมที่นี่ทุกวันเหรอครับ” อับบาสชวนคุย

“มาเฉพาะชวงมีแขกเขาพักคะ พอดีผูใหญทานหนึ่งไวใจก็เลยใหมาทํา
คงไมรบกวนนะคะ เสร็จแลวฉันก็จะกลับเลย คงอยูไมนาน” เธอหันไปยิ้มใหแลว

ถือแจกันที่จัดเสร็จแลวไปวางไวที่เดิม
“ผมชื่ออับบาสครับ เปนทหารมาจากเซกัส” อับบาสแนะนําตัวเองและ
ยื่นมือออกมารอขางหนา อมาวสียื่นมือไปจับแลวแนะนําตัวเชนกัน
“ฉันอมาวสีคะ”

“ชื่อยาวแลวก็เรียกยากมากครับ”
อับบาสลูบทายทอยตัวเองแกเกอเพราะกลัวเอยชื่อเธอผิด อมาวสียิ้ม

กับคนตัวใหญที่กําลังอาย ซึ่งเธอไมคอยเห็นบอยนัก
“เรียกตัวเล็กหรือจัสมินก็ไดคะ”
“ผมขอเรียกคุณจัสมินก็แลวกันนะครับ”

อับบาสบอกขณะมองความนารักของหญิงสาว ทั้งสองคุยกันเพลินๆ
เลยไมมีใครเห็นรางสูงใหญในชุดเสื้อกลามรัดรูปกับกางเกงวอรมสีดําที่ยืนพิง
ขอบประตูอยู

“จะคุยกันอีกนานไหม”
เสียงเขมออกจะหงุดหงิดนิดๆ ดึงความสนใจของคนทั้งคูหันไปมอง
อับบาสเห็นสายตาผูบังคับบัญชาถึงกับเย็นยะเยือกไปทั้งตัว ในขณะที่อมาวสี

นิ่งงัน รูสึกคุนๆ กับเสียงและใบหนานั้น
“เออ…” อับบาสยืดตัวตรงและเอยปากไดเทานั้นก็เห็นสัญญาณใหเงียบ