Page 36 - อ่านฟรี โซ่รักพันธะพิศวาส

โซรักพันธะพิศวาส

แผลใหกอนนะคะ คนดี๊คนดีของพี่เอื้อง”
“ไมใหทํา”

ในขณะพี่เลี้ยงพยายามออนวอนแกมหวานลอม คุณหนูมิแรนดา
ก็ยังคงปฏิเสธเสียงแข็ง แมจะเจ็บแผลตรงหัวเขาซึ่งเกิดจากความซุกซน

ของตนเอง ปนปายตนไมจนตกลงมาเกิดแผล แตกระนั้นก็ไมยอมให
พี่เอื้องผึ้งทําแผลให คงรอแคเพียงผูเปนแมเทานั้น
จิราพัชรสายหนาดวยความออนใจ หลังจากไดยินเสียงโตตอบของ

มิแรนดากับพี่เลี้ยงที่ชื่อเอื้องผึ้ง ซึ่งดูเหมือนวาเอื้องผึ้งจะเกลี้ยกลอม
ไมสําเร็จสักที และเมื่อกาวเทาเขาไปในหองนั่งเลนภายในบานหลังใหญ

สไตลลานนาก็อดหัวเราะออกมาไมไดกับภาพตรงหนา
มิแรนดานั่งกอดอกตีหนาเงาจองมองพี่เลี้ยงเขม็ง สวนเอื้องผึ้งถือ

สําลีอยูในมือเตรียมพรอมสําหรับทําแผลใหคุณหนูสุดที่รัก แตคุณหนูก็
สายหนาปฏิเสธทุกครั้งที่เอื้องผึ้งเอื้อมมือมาใกลบาดแผลของตน

“ทําแผลกอนนะคะ คุณหนูของพี่เอื้องผึ้ง”
“ไม! บอกวาไมก็คือไม!”
“คุณหนูขา...”

“เอื้อง...เดี๋ยวพี่ทําแผลใหแรนดาเองจะ”
จิราพัชรเอยบอกหลังจากยืนฟงทั้งคุณหนูทั้งพี่เลี้ยงทะเลาะกันอยู

นานหลายนาทีแลว
“คะ แมเลี้ยง”
เอื้องผึ้งรับคําพลางถอยออกมายืนดูอยูหางๆ เผื่อแมเลี้ยงจะเรียก

ใชสอยตอ อีกทั้งอยูใหกําลังใจคุณหนูมิแรนดาของเธอดวย
ทางดานของมิแรนดา หนูนอยลูกครึ่งอเมริกา-ไทยในวัยสี่ขวบ

พอไดยินเสียงของมารดาก็กระโดดตัวลอยดวยความดีใจ รีบเดินเขาไปหา
มารดาอยางรวดเร็วโดยลืมวาตัวเองยังเจ็บหัวเขาอยู

34