Page 29 - อ่านฟรี โซ่รักพันธะพิศวาส
P. 29
ไอริสิส
ไอร
ฟารม ยังไมเปดประตูรั้วใหเขามา แลวผมก็รีบมาบอกแมเลี้ยงครับ”
จิราพัชรพยักหนารับรู เดินตรงไปยังมาตัวโปรดของตน เปนสาย
พันธุอารเบียนเหมือนกัน เพียงแตตัวนี้มีขนสีขาวทั้งตัวและสงางามไมแพ
เจาสายลม รางบางเหยียบโกลนมาขึ้นไปนั่งตัวตรงอยูบนหลังมาตัวสีขาว
ที่ชื่อสายนํ้า กอนจะเอยสั่งลุงทองปนติดเสียงเครงเครียด
“บอกใหเอื้องผึ้งพามิแรนดาอยูแตในบาน หามพาออกมาเลน
ดานนอกเด็ดขาด ฉันไมตองการใหผูชายคนนั้นเห็นมิแรนดา”
“ครับแมเลี้ยง ผมจะไปบอกเอื้องผึ้งเดี๋ยวนี้ครับ”
ลุงทองปนรับคํา กระโดดขึ้นมาของตัวเอง แตกอนจะทําตาม
คําสั่งก็เอยถามดวยความเปนหวง
“แมเลี้ยงใหผมไปเปนเพื่อนไหมครับ”
“ไมตองคะ ลุงทองปนไปทําตามที่ฉันบอกก็พอคะ”
“ครับ แมเลี้ยง”
จิราพัชรกระทุงเทาใสสีขางเจาสายนํ้า ควบมาสีขาวพุงทะยานตรง
ไปยังดานหนาฟารมของตน แต...ระหวางทางตองควบมาผานทุงดอกไม
ซึ่งมีดอกไมเมืองหนาวนานาพันธุกําลังเบงบานสวยงามเต็มทุงก็ถึงกับ
นํ้าตาคลอ คอยๆ ชะลอมา กอนจะสั่งใหเจาสายนํ้าหยุดฝเทาอยูตรงดาน
หนาทุงดอกไม
รางบางกระโดดลงจากหลังเจาสายนํ้า กาวเดินดวยฝเทาแผวเบา
มือเล็กทั้งสองวาดไปตามดอกไมที่บานสะพรั่งขณะเดินเขาไปในดงดอกไม
ใบหนางามหมองเศรามีหยาดนํ้าตาเออคลอ เมื่อเดินเรื่อยๆ จนกระทั่ง
ถึงเจดียที่เก็บกระดูกของนองสาวฝาแฝด
จิราพัชรคอยๆ ทรุดตัวลงนั่งบนฐานเจดีย มือเล็กสั่นเทาขณะเอื้อม
ไปลูบรูปภาพบนนั้น นํ้าเสียงที่เอยบอกติดสั่นเครืออยางหักหามไวไมอยู
“นอง...รูไหมวาใครมาที่ฟารมของเรา...เขาชื่อฌอน เปนพี่ชายของ
27