Page 37 - อ่านฟรี เงาศศิธร
P. 37
พิ ม พ ช น ก
35
“ผมกลับไปจะชวยอะไรไดละครับอาธนัช”
“อยางนอยก็อยูใหพี่ธาดาเห็นหนา แกจะไดความดีความชอบ ไดขึ้นเปน
ผูบริหาร ดูแลกิจการในบริษัทไง อาจเปนบริษัทใหมที่พี่ธาดากําลังสราง”
“วาไงนะครับอาธนัช พอจะเปดบริษัทใหมหรือครับ”
“เปนบริษัทขนสง อัฐยายซื้อขนมยาย ใชรถในบริษัทตัวเองขนสงสินคา
กระจายสินคาไปทั่วราชอาณาจักร ไมตองจางบริษัทขนสงที่อื่น ทําใหเงินรั่วไหล
ออกนอกบริษัทยังไงละ”
“จริงหรือครับ”
“ใชสิ นี่เห็นวาเดินเรื่องใกลเสร็จแลวนะ ถาแกหมั่นเอาใจพอ ขยันทํางาน
เชื่อวาเกาอี้ผูบริหารจะตองตกเปนของแกนะนิธิศ”
“พอเคยเห็นหัวผมที่ไหน มีอะไรก็ยกใหยัยนิศา”
“เพราะแกไมเอาไหนยังไงละ พี่ธาดาถึงไดยกตําแหนงผูบริหารไทยฟูดส
โปรดักสใหยัยนิศา ลองแกทําตัวดีเปนโลเปนพายหนอย งดงานปารตี้ งดมั่วผูหญิง
พอตองวางใจแก”
ที่สําคัญตําแหนงสําคัญมันควรเปนของฉันตั้งแตแรก ธนัชสูเคียงบา
เคียงไหลกับพี่ชาย เริ่มจากตอกเสาเข็มโรงงานจนกระทั่งทุกวันนี้มีกิจการมั่นคงใหญโต
รวมไปถึงปจจุบันขยายโรงงาน เขาก็มีสวนรวมในการคิด วางแผนดานตางๆ
ผลประโยชนมหาศาลจากบริษัทมันยอมเปนของเขาอยางนอยก็หุนครึ่งหนึ่ง ไมใช
เศษหุนแคหยิบมือเทานี้
“ไมไหวหรอกครับ ผมไมอยากฟงพอบน นาเบื่อนารําคาญ สูอยูกับสาวๆ
กับเหลาดีกวา ไมทํางานผมก็มีเงินใช ดีซะอีกยัยนิศาเหนื่อยคนเดียว สวนผมนั่ง
ใชเงิน” นิธิศคิดอยูแคนี้
“แกก็เปนซะแบบนี้” แมตอวาหลาน หากแตภายในใจแอบสมหวัง ที่นิธิศ
เปนแบบนี้ทั้งหมดเกิดจากธนัชเสี้ยมสอนทั้งสิ้น เขาพาหลานเที่ยว พาหลานไป
งานปารตี้ยา สรางคานิยมวาไมจําเปนตองทํางานหนัก อยูเฉยๆ ก็มีเงินใช ปลอย
ใหพวกขี้ขาทําไป