Page 16 - อ่านฟรี ค่ำคืนก่อนรักเพรียกหา
P. 16
่
ค�ำคืนก่อนรักเพรียกหำ
ที่ใช้ชีวิตไปวันๆ นี่จึงไม่ใช่ครั้งแรกที่ถูกเข้ำใจผิดว่ำเป็นคนงำนจำกข้ำงนอก
...ไม่เห็นจะเป็นอะไร ก็ใส่เพรำะชอบนี่นำ
เขำนึกในใจขณะมุ่งหน้ำไปยังร้ำนคำเฟ่ที่อยู่แถวนั้นด้วยอำรมณ์หดหู่เล็กๆ
“อำจำรย์ยำโกะ ยินดีต้อนรับครับ”
พนักงำนพำร์ตไทม์ที่คุ้นหน้ำกันดีเดินเข้ำมำรับออเดอร์หลังนั่งลงที่โต๊ะด้ำนใน
ร้ำนคำเฟ่ที่ตกแต่งอย่ำงสวยงำมแห่งนี้เคยลงนิตยสำรบ่อยๆ แต่เหตุผลที่เขำเลือกมำที่นี่
ไม่ใช่เพรำะบรรยำกำศหรือรสชำติ
“ดูเหนื่อยๆ นะครับ งำนยุ่งเหรอครับ”
ใบหน้ำอันน่ำรักของพนักงำนพำร์ตไทม์ชะโงกมองมำด้วยควำมเป็นห่วงขณะถือ
เมนูไว้ในมือ พนักงำนทุกคนของที่นี่ทั้งในและนอกเคำน์เตอร์ล้วนเป็นหนุ่มรูปงำมทั้งสิ้น
แถวนี้มีร้ำนคำเฟ่สวยๆ เยอะแยะ แต่ซำดำยูกิเลือกมำคุยงำนที่นี่เสมอ เพียง
เพรำะชอบมองเด็กหนุ่มน่ำรัก
อำ ช่ำงจรรโลงใจจริงๆ... ขณะเฝ้ำมองอำหำรตำเดินกันขวักไขว่ในร้ำนด้วยควำม
เพลิดเพลินพลำงจิบครีมโซดำสุดโปรด มือถือก็สั่นขึ้นมำ สำยจำกเท็ตสึกะที่เป็นผู้ดูแล
นั่นเอง
“ฮัลโหล อยู่ที่ร้ำนแล้ว”
ซำดำยูกิรับสำยอย่ำงเบิกบำน แต่ได้ยินเสียงไอโขลกๆ กลับมำ
“เป็นอะไร ไม่สบำยเหรอ?”
“เปล่ำครับ เป็นวัณโรค”
“หำ?”
ช่วงนี้เท็ตสึกะมีไข้อ่อนๆ กับไอติดต่อกันเป็นเวลำนำนจึงลองไปตรวจดูที่โรงพยำบำล
และได้รับแจ้งจำกหมอว่ำ “มีเงำผิดปกติที่ปอดนะครับ คุณเป็นวัณโรค ต้องแอดมิดวันนี้
เลย”
“เสียงก็ดูปกติดีแท้ๆ”
“ใช่ครับ แต่มันเป็นโรคติดต่อตำมกฎหมำย ตั้งแต่วันนี้ไปผมต้องถูกกักตัวอยู่ใน
หอพักผู้ป่วยแยกพิเศษ อย่ำงต�่ำๆ ก็สองเดือนครับ”
“หอพักผู้ป่วยแยกพิเศษ? ไม่ใช่บ้ำนตำกอำกำศหรอกเหรอ?”
12
